We Got Married By Accident [DaraGon][Completed][Season1]

CHAPTER 46

Enzo's POV

Ang tagal niya naman mag-ayos. Tss. Ready na ready na tong hyper active na kapatid niya. Hindi narin ako nag-ayos dahil kahit hindi naman ako mag-ayos ay ayos na ayos na yung itsura ko. Oha?

"Wait here. I'll check on her." sabi ko at tumango lang siya at pumunta na ako dun sa itaas. I saw one door open kaya sumilip ako dun. Andito lang pala siya. Tinitingnan niya yung mga paintings na ginawa niya at napapangiti rin ako. Ang cute niya pagmasdan ih.

Pumunta siya dun sa table at napahaching pa siya nang inihip niya yung alikabok sa sketch pad. Teka, sketch pad?Sana naman hindi yun yung pinagdrawingan niya ng mukha ni Dray.

Nang binuksan niya yung sketch pad, hindi nga ako nagkakamali. Yun nga yung sketch pad na may mukha ni Dray. Napailing nalang ako at pumasok. Hindi niya ako napansin dahil nakatalikod siya mula dito. I covered her eyes at nagulat siya sa ginawa ko.

"Enzo, I know that's you." natatawa niyang sabi. Binitawan ko na siya at humarap siya saken.

"What are you doing here? Alam mo namang late na tayo sa dinner tapos andito ka pa." panenermon ko and here she goes again with her pouting. Matagal ko na yang gustong halikan pero hindi ako nagkaroon ng opportunity. I respect her and stealing a kiss from her that time will only make her feel lonelier.

"Stop acting like my mom." nakangisi niyang sabi and I just smiled. 

"What's that?" sabi ko at tinuro yung hawak niya.

"Oh! This? Hindi ko rin alam. Parang sketch pad yata ang tawag nito eh..."

-_-

"You sure have a lot of sarcasm on your bone, Didi." seryoso kong sabi and she just pouted. Damn. Sana tigilan na niya yang pagppout niya pucha! 

"Eh kase obvious naman na sketch pad tong hawak ko. Tinanong mo pa." she said still pouting. Kaasar. Parang sinusubokan na ako ng panginoon. Pero I think wala rin namang masama kung halikan ko siya. I've been with her for so many years through thick and thin and she knows I like her. 

"Ah, fck!" hindi ko na talaga napigilan ang sarili ko at sinunggaban ko na siya ng halik. Nabitawan niya yung hawak niya and I know she was surprised. Kahit ako, nagulat sa ginawa ko pero hindi ko yun pinagsisisihan because the next thing I knew, she was responding to my kisses too.

Our kisses deepen and I don't want to stop. But then, narealize kong I'm already taking advantage of her memory lost and I don't want to do that in the first place. And so I stopped.

"I'm sorry." I said looking the other way.

"Omg, Enzo! First kiss ko yun!" kinikilig ba siya o ano? Hindi kase siya mukhang galit. And talking about the first kiss, hindi naman talaga ako ang first kiss niya. Haha. But I'm glad na yun ang pagkakaalam niya na ako ang first kiss niya talaga.

"Sorry na nga. Nadala lang ako. You were pouting and it made me do that."

"Tss. Oh really huh?" she grinned and then pulled me closer to her. Punyeta, anong gagawin niya? Inaakit ba niya ako?

"D-Didi...Anong gagawin mo?"

"You guess?"

She just stared at me and I felt like I'm standing down there. Literally. Kung tinatanong niyo kung naaakit ako sa kanya, I'm fcking am! And I hope she'll stop doing this para hindi na magstanding ovation si little Enzo.

"HAHAHA! Ang nerbyoso mo masyado. I'm just testing you. C'mon, late na tayo." at ayun, lumabas na siya ng kwarto habang tumatawa. Me? I was still in state of shock.

Didi's POV

The moment he kissed me, parang walang epekto sakin. But still napapatugon parin ako. Ang lambot kase ng lips niya at ang sarap pa niyang humalik. Pero ang ipinagtataka ko lang ay parang wala akong naramdamang pagbilis ng tibok ng puso ko while we were kissing.