Changpink x Leedontknow
Changpink: nerdesin
Leedontknow: sınıftayım
(görüldü.)♡♡♡♡♡
"Şimdi beni anlıyor musun? Umarım anlıyorsundur çünkü bu kadarı da olmaz!"diye bağırarak sınıfa girdi Changbin. Yan yana oturan Chan ve Minho'ya ilerlerken Minho kaşlarını çatarak ona baktı.
"Neyi anlıyor muyum?"
"Hyunjin'in seni nasıl etkilediğini? Farkında mısın bilmiyorum ama bugün okulun çatısından aşağı uçtun, Hyunjin sayesinde!"diye hiddetle konuştu Changbin ve onların ön sırasına oturdu.
"Senin yükseklik korkun var Minho."
"Artık korkmuyorum."
"Hyunjin sayesinde yendiğini mi söylüyorsun?"
"Konuşmadığımız süreçte çok şey değişti diyorum. Aynı sende olduğu gibi."dedi Minho elleriyle oynamaya başlayarak.
"Neden konuşmadığımızı bilmesem bile?"
"Merak ettin mi ki?"
"Neden etmeyeyim Changbin?!"diye bağırdı Minho sinirle. Changbin bir süre onu izledikten sonra hızlıca Minho'ya eğildi.
"Değiştin Minho, sürekli Hyunjin'le takılıp başını belaya sokmaya başladın. Delinin tekiyle saçma sapan işler yapmaya başladın."
"Deli deme."
"Öyle ama, hatırlasana. O çocuk kendi evini ateşe verdi! Kendi evini ateşe veren bi manyaktan bahsediyoruz. Akli dengesi yerinde mi sence yani?"
"Senden benden daha akıllı o."
"Hala onu savunuyorsun Minho!"
"Ne yapayım? 2 yıl boyunca beni yalnız bırakan Changbin'i mi haklı bulayım?! Sen yokken o vardı benim yanımda! Sen neredeydin?!"diye bağırarak ayağa kalktı Minho sinirle ve gözlerini Chan ve Changbin arasında gezdirdi. Söyleyecek çok şeyi vardı ama ağzı kilitleniyordu sanki. Dışarı vuramıyordu sinirini.
"Ben zorbalığa uğrarken uzaktan izlemesini biliyordun, Hyunjin o sırada benim için dayak yiyordu. Şimdi geçip karşıma Hyunjin'i kötüleyemezsin!"
"Bence aranızdaki problemi tartışmadan da çözebilirsiniz."
"Sen karışma!"
İkisi de göz temasını kesmeden Chan'a bağırdılar. Chan gözlerini devirip omuzlarını silkti ve sıradan kalkıp yavaş adımlarla sınıftan çıktı.
"Ben senin iyiliğini düşünüyordum, ama sen aklı bir karış havada gezmeyi daha çok sevdin. Eğer beni dinleseydin zorbalığa falan uğramazdın! Kafana buyruk hareket etmen benim suçum değil. Ben seni çok kez uyardım!"
"Evet sonra da hiçbir şey demeden siktir olup bıraktın beni. Böyle mi arkadaşsın? Böyle mi iyiliğimi düşünüyorsun?!"diye bağırdı Minho ve sonra kahkaha attı kısaca.