"Hyunjin, bacaklarını aç."dedi Seungmin sinek ilacını kollarına sürerken. Hyunjin kendilerine bakan Minho ve Chan'a kısaca baktıktan sonra gözlerini Seungmin'e çevirdi.
"Yanlış cümleler kuruyorsun Minnie."dedi kaşlarını çatarak. Seungmin bıkkın bakışlarını ona çevirdi ve derin bir nefes aldı.
"Sinek ilacı süreceğim. Aç çabuk bacaklarını!"
"Tamam anne(!)"dedi Hyunjin alayla ve eşofmanını yukarı çekip bacaklarını Seungmin'in kucağına doğru uzattı. Seungmin elindeki sinek ilacını onun bacağına sıkarken Minho ve Chan dikkatlice o ikisini izliyorlardı.
Bu görüntüden gözlerini ayıran ilk kişi Minho olmuştu. Gözlerini kendisinden uzak köşede oturan beyaz tenliye çevirdi ve yutkundu. Beyaz teni her zamankinden daha çok dikkat çekici geliyordu gözüne sanki bugün.
"Hiç ateş böceği gördünüz mü?"diye sordu gözlerini Chan'ın üzerinden ayırmadan. Dalgınlıkla sorduğu bir soruydu bu, cevap alana kadar soru sorduğunun farkında bile değildi
"Ben gördüm. Çok küçükken ailem ile çiftliğe gitmiştik. Orada geceleri çok fazla ateş böceği olur."dedi Seungmin ilacı Hyunjin'in açıkta kalan her yerine sürerken.
"Burada var mıdır?"diye sordu Hyunjin gözlerini kocaman açıp sevgilisine bakarak. Seungmin ise işine devam ederken başını aşağı yukarı salladı.
"Neden şehirde hiç olmuyorlar? İnsanların az olduğu ya da hiç olmadığı yerlerdeler hep."dedi Minho ve derin bir nefes verip silkelenerek gözlerini Chan'ın vücudundan ayırıp yan tarafında oturan Seungmin ve Hyunjin'e çevirdi.
"İnsanlardan hoşlanmıyorlardır belki de."
"Olayı dramatikleştirme Hyunjin, insanlarla sorunları olduğunu sanmıyorum."dedi Chan yüzünü buruşturarak Hyunjin'e bakarken.
"Öyle mi? Seninle kesinlikle sorunları vardır Big boy."diye gözlerini devirerek konuştuğunda Hyunjin, Chan gözlerini kocaman açıp yarım ağız ona bakarken Minho kıkırdamaya başlamıştı.
"Big boy da ne oluyor?"
"Sen."
Aniden çadırlarının fermuarı açılınca dördüde yerinde sıçrayarak o tarafa döndüler. Taemin başını içeri uzatıp gözleriyle çocukları süzdü ve gözlerini kıstı.
"Yoklama alıyorum."
"Hocam! Niye baskın yapar gibi geliyorsunuz?! Ya çıplak olsaydım!"diye bağırdı Hyunjin elini göğüsüne bastırıp korkuyla Taemin'e bakmaya devam ederken.
Taemin dudaklarını büzüp gözleriyle Hyunjin'i süzdü.
"Yine de çok dikkatimi çekeceğini sanmıyorum Hyunjin."dedi Taemin ve geri çıkıp çadırın fermuarını kapattı. Hyunjin şok olmuş bir ifade ile arkadaşlarına bakarken gülme sırası bu sefer Chan'a gelmişti.
"Ayy! Hiç güleceğim yoktu Hyunjin."dedi ve elini kaldırıp Hyunjin'in koluna sertçe vurup gülmeye devam etti. Hyunjin acı içinde bağırdı ve kolunu ovuşturmaya başladı.
