Bangbang x Leedontknow
Bangbang: Minho
Leedontknow: efendim
Bangbang: neredesin
Bangbang: eve geri döndün mü
Bangbang: yoksa başka bir yerde mi kalacaksın
Bangbang: kalacak yer bulabildin mi?
Leedontknow: aslında
Leedontknow: yalan söylemeyeceğim
Leedontknow: hala sokaktayım
Leedontknow: düşünüyorum
Bangbang: neyi düşünüyorsun
Leedontknow: nasıl bu hale geldiğimi
Leedontknow: çok utanıyorum
Leedontknow: göxünğ kırğmafan sokaşa atyı beni
Leedontknow: çyle sözler söykedi ki
Leedontknow: yaşaöak istenedim
Bangbang: seni geri çağırır mı?
Leedontknow: çaüırıe
Leedontknow: ams brn gitmwk isyer miyşm bikmiyotum
Bangbang: içtin mi yine sen
Leedontknow: hayur
Leedontknow: ağlıyorım
Leedontknow: üzfünğm
Leedontknow: senşn de başını şişirfim
Leedontknow: iyi geveler sana Chris
(00.52)
Bangbang: nerede kalacaksın Minho
(01.16)
Bangbang: nereye kayboldun
Bangbang: mesajlara baksana
(01.45)
Bangbang: Minho
(02.02)
♤♤♤♤♤
Telefonum çalmaya başladığında gözlerimi yoldan geçen arabalardan ayırdım ve elimde titreyen telefonuma baktım. Chan arıyordu. Gözlerim daha fazla dolup taşarken başımı geriye yatırdım ve göğüsümde hissettiğim acı ile kısıkça inledim. Neden zorluyordu ki? Boşverseydi ya!
Başımı tekrar dikleştirdim ve iki yana hızlıca sallayıp silkelenmeye çalıştım. Elimdeki telefonu sıktıktan sonra derin bir nefes çektim ve boğazımı temizleyip gözlerimi tekrardan telefonun ekranına çevirdim. Bir süre bekledikten sonra telefonu açtım ve kulağıma yaklaştırdım.
"Bana gel."
Sadece bu iki kelimeyi söyledi. Cevap vermedim bir süre. Ne diyeceğimi bilemiyordum. Kabul etsem olmuyordu, etmesem olmuyordu.
"Ne gerek var Chris?"
"Dışarıda kalmana izin veremem. Nasıl insanlar var bilmiyor musun sen?"
"Seni rahatsız etmek istemem."
"Beni rahatsız etmeyeceksin. Hadi gel, sana konumu atacağım. Bekliyorum."dedi ve benim bir cevap vermemi beklemeden telefonu kapattı. Bir süre bekledikten sonra telefonu kulağımdan indirdim. Ekrana bakmaya başladığımda ekran ışıklandı. Chan bana evinin konumunu atmıştı. Kucağımdaki eşyalarımı tekrardan kollarımın arasına aldım ve oturduğum banktan kalkıp topallayarak ilerlemeye başladım. Konumu atmasına gerek yoktu, evini zaten biliyordum ben.
Biraz yürüdükten sonra sonunda evine ulaşmıştım. Arkadaşlarıyla kalıyordu, acaba arkadaşlarına geleceğimi söylemiş miydi? Üstüm başım berbattı, rezil olacaktım sanırım. Ya bana tiksinti bakışları atarlarsa? Kapının önünde durup alt dudağımı dişledim. Belki de onu arayıp Hyunjin'de kalacağımı söylesem peşimi bırakırdı. Ama ilk önce buradan acilen uzaklaşmam gerekiyordu. Arkama döndüm ve bahçenin çıkışına doğru ilerledim hızlıca.
