AMİRİN KIZI

25. BÖLÜM

Selamün Aleyküm yol arkadaşlarım! Nasılsınız, umarım hepiniz iyisinizdir. Amirin Kızı'nın daha çok kişiye ulaşması için arkadaşlarınızı etiketlemeyi unutmayın ❤️

Bölümü meczuuupppp ve Ravza87_rvz ' eye ithaf ediyorum.

YENİ BÖLÜM İÇİN SINIR : 1000 YORUM 200 OY...

Keyifli okumalar...

🚓🚓🚓🚓🚓🚓🚓🚓🚓🚓🚓🚓🚓🚓🚓🚓

Evet Amirin Kızıydı Nadir'in gözlerine korkusuzca bakan. Su, Laz Kızı, Rivriv veya Püsküllü değil Süleyman Amir'in on iki yaşında ki küçük kızıydı. Boğazında yaşından bedeninden çok daha büyük bir düğüm nefesini kesti şimdiki ana tutunmaya çalışırken. Gözlerinde nefesini kesen düğüme inat koca bir gülümsemenin gölgesi geziniyordu. Reşat, bulundukları ürkütücü oda, mafyatik insanlara dolu bu ev silinmişti sanki yer yüzünden. Sonu gelmez sanılan dünyada bir Amirin Kızı bir İyi Katil kalmıştı.

Nadir'de Su kadar dağılmıştı, aynı düğüm iyi katilinde nefesini kesiyordu, aynı gülümseme adamın da gözlerine misafir olmuştu. Su'yu korkutmamak için ellerini kirletmiş yaramaz bir çocuk gibi kötülerin kanına bulanmış ellerini arkasına sakladı. Genç kız ile arasında yıkılmaz bir dağ gibi duran Reşat, Vezir, dakikalar önce göğe yükselen kurşun sesleri, kendisini can düşmanı ilan eden Süleyman Takalar... Hiçbir şey kalmamıştı bakışlarına kafa tutacak kadar kıymet verdiği. Annesine, ustasına geç kalmıştı Nadir. Bir Amirin Kızı'na geç kalmamıştı. Ellerindeki kan küçük bir çocuğun nefesi olmuştu.

İstemsizce döküldü dudaklarından Su'yu ölümün karanlığından kurtaran iki kelime. İki kelime ile ardına kadar açıldı kuyunun kapağı. Bir bir kaçtı anılar geçmişten geleceğe sığınırcasına. Yıllar önce ki gibi seslendi onu karanlıktan kurtaran korkak Su'ya.

"Rivriv Hanım!"

Gelmişti, buradaydı, dayan Rivriv Hanım diyordu iyi katil. Korkmuyordu Su, küçük bedeninde ki izlere rağmen, etrafındaki kötü adamlara rağmen korkmuyordu. Elleri kanla kaplanmış iyi katili gelmişti. Yerde ki bedenlerden süzülen kanlar Nadir'in ellerinden çıkan ölümü haykırsa da gülümsedi küçük kız.

Kalbi bakışlarından, yüzünden sonra sesini de tanımıştı Nadir'in. Kalbinin heyecanı bedenine hükmettiğin de Reşat'ın arkasından çıkıp adım adım yaklaştı ellerinde ki kanı saklamaya çalışan adama. Aralarındaki mesafeyi kapattığında tanıdık bir dosta daha rastladı kalbi. Nadir'in kokusu, tıpkı baba gibiydi. Tüm korkuları kaçıran sihirli bir koku. Kız çocuklarının korkuları bir babalar gelince bir de iyi katiller kötüleri öldürünce kaçardı. Titreyen ellerini adamın arkasında birbirine bağlanmış ellerine sardı. Direnmedi Nadir, Su'yun masumiyete bürünmüş çağrısına. Ellerini çözüp izin verdi yıllar önce hayata uğurladığı çocuğa.

Su Nadir'in ellerini yüzüne yaklaştırıp, avuç içlerine dudaklarını bastırdığında adamın ölüm ve karanlığın işgali altında olan kalbi ayağa kalktı kızın tek cümlesiyle. "Hala baba gibi kokuyorsun İyi Katil..."

Su'yu kendine çekip kollarının arasına hapsetti Nadir, sinesinde ki annessinin, ustasının hayaline, Ravza'nın varlığına katmak istercesine sarıldı. Dudakları kızın saçlarını bulduğunda kelimeleri Su'yun yad ettiği günlerin devamını getirdi. "Hala deniz gibi kokuyorsun Rivriv Hanım."

Ölümden, karanlıktan, kötülerden kurtarabildiği tek beden kollarının arasındaydı. Yüzünü boynuna saklayan kızın varlığı masumiyetin sonsuza dek savaşacağının kanıtıydı. "Özür dilerim! Özür dilerim! Unuttum seni özür dilerim! Seni unuttum! Kokunu unuttum! Affet İyi Katil. Affet Rivriv Hanım'ını! Unuttum seni..."