Galaxy ~HyunLixİn~ ✓

Bölüm on üç 'Sen Ben O'

Geç geldiği için üzgünüm ama gözlerim acıdı valla yorum yapmazsanız üçlü yapmam ikili yapar giderim kitabı.

Hwang Felix

Gözlerimi ovalayıp karşımda bana endişe ile bakan ikiliye baktım. "Eee Felix?"
"Efendim kralım?"
"Sen bizi duymadın mı?"

"Hayır? Bir şey mi oldu?"
Dudaklarımı büzüp konuştuğumda ikisi önce birbirine bakmış ardından bir oh çekmişti.
Ne çeviriyorlardı acaba.

"Hayır hayır bir şey olmadı bebeğim."
"Kralım siz iyi misiniz?"

Hyunjin'in gözleri dolmuş ve başını iki yana sallayarak bana sarılmıştı. Jeongin'e baktığımda ellerimi ona sarmamı göstermişti. Ürkekçe ellerimi sırtına sardığımda başını göbeğime koymuştu. Sırtımı yatak başlığına yaslayıp ona baktım.

"Bana artık kralım demeni istemiyorum Felix."
"Ne demeliyim? Beni boşuyor musunuz yoksa?"

"Boşamamı mı isterdin?"
İkisi bana merakla bakarken başımı hızla onaylar anlamda salladım. "Sizin aranızda olmak istemiyorum. Her ne kadar bebeğim olsada ikinizin arasına giremem."

"Peki eğer ikimizin arasına girme gibi bir durumun olmasaydı?"
"O ne demek kralım?"
"Yani eğer böyle bir durumda kalmasaydın.."
"Şey... bilmiyorum kralım siz çok iyisiniz ama bana karşı yaptıklarınızı hemencecik unutmam mümkün değil."

"Onlar büyü ile olan bir şeydi Felix."
"Elbette.. haklısınız ama yinede kurdum üzüldü. Aynı şekilde bende."

Hyunjin dudaklarını aralamış daha sonra susmuş ve odadan çıkmıştı. "Kötü bir şey mi söyledim?"
"Aslında doğru bir şey söyledin fakat doğrular bazen çok can yakar."

-

Elime aldığım minik kek dolu tabak ile birlikte Jeongin beni Hyunjin'in olduğu odaya kadar getirmişti.
"Ya bana kızarsa?"
"Hyunjin seni seviyor neden sana kızsın?"
"Bilmem belki sinirlidir?"
"Hayır sinirli değil ama sen o gün onu söylediğin için onu üzdün. Şimdi özür dilemelisin."

"Anlamıyorum kendisi benim evlen-"
"Evlenmek yok!"
Sinirle bağırdığında yerimden sıçramıştım. "Tamam yok."
"Bir daha duymayacağım."
"Of tamam dedim ya çiçeğim. Giriyorum içeriye ben."

Tam içeriye girecekken ona döndüm.
"Sen neden rahatsın?"
"Ne konuda?"
"Eşinin odasına gidiyorum ve sen çok rahatsın. Utanmasan beni yatağına atacaksın."

"Atarım sende onun eşisin."
İç çekerek konuştuğunda dudağımı büzdüm.
"Of benim aklımı şaşırtıyorsunuz ikiniz de."
Kapıyı tıklatıp geri kaçtığında kaşlarımı çattım tam konuşçakken içeriden Hyunjin'in sesi geldi.

Sinirle mırıldanıp kapıyı açtım.
"Kralım-ay aman Hyunjin.. böylede olmadı Hyung mu desem?" Hyunjin bana şaşkınlıka baktığında gözlerimi sıkıca kapattım.

"Güzel gözdem bilmiyorsun belki ama gözlerini kapayınca görünmez olmuyorsun."
"Ya dalga geçme.. ne yapayım alışık değilim.. siz yani sen koskoca kralsın.. hemde ateşin kralı..."

Gözlerimi minikçe aralayıp ona baktığımda yanıma gelmiş beni izliyordu.
"Evet.. öyleyim."
"Nasılsın?"
"Im iyiyim bebeğim sen?"

"Bebeğimiz bu gün çoook oynadı ama iyiyim. Şey otursak olur mu?"

Elimi kasıklarıma tuttum çünkü bebeğim tekme atmış ve bu baskı yapmıştı.
"Tamaam oturuyorum annecim."
"Ne dedin sen?"

"Hı?"
Koltuğa ondan önce oturmuştum. Yanıma oturduğunda elimdeki keki parçaya bölüp dudaklarına uzattım.