Galaxy ~HyunLixİn~ ✓

Bölüm elli beş 'Kayıp'

Normalde Felix'i son kez hamile görmek istemiştim lakin çoğunuz bebek olmaması fikrinde olduğunuz için böyle bir şeye karar verdim.
Ayrıca size çok fazla gelmiş olabilir lakin eski zamanda yaşadıklarını ve ficin uzun sürdüğünü göz önünde bulundurun yorum yaparken. Bu kadardı şimdi bölüme geçin ve Minkyu bebeğimize kızmayın tamam mı?

Öpüldünüüüzz 🧚🏻‍♀️

Hwang Felix

Boynuma kondurulan öpücükler ile gözlerimi aralamıştım. Dün Hyunjin ve Jeongin ile birlikte geçirmiştik. Eh tabi dile kolay 18. Yılımızı kutlamıştık.

"Güzelim uyandın mı?"
Başımı Jeongin'in boynundan kaldırıp yumuşakça gülümsedim.
"Hayırr!"

"Kalçan nasıl? Dün seni baya zorladık sanki."
Kıkırdayıp omuz silktim ve kucağına çıkıp uzandım. "Önemli değil çok iyiyim."
"Sabah olunca krem süreriz ne demek önemli değil?"

Kıkırdayıp omuz silktim. Boynuna gömülürken gözlerim çoktan tekrar uykuya kapanmıştı.

-

"Anne uyan hadiiii."
"Off ne oldu Lina?"
"Of mu?"

Kaşlarımı çatıp başımı yastıktan kaldırdım.
Etrafa boş boş bakınırken Lina şaşkınca bana bakıyordu.
"Annem sen iyi misin?"
"Hı? Ne?"

"Bana of dedin."
"Uyku sersemi dedim bebeğim."
"Annecim önemli olan bu değil senin sinirli olman. Sen sinirli olmazsın ki!"

"Bebeğim bende insanım yani hm?"
"Hayır hayır bir terslik var bakayım."
Yanıma yaklaşıp boynumu koklarken hızla geri çekildi.

"Anne sen hamilesin!"
"Ne? Saçmalama Lina!"
"Koku bezin değişmiş.. Jeongin babamınki gibi kokuyor."

"Lina bebeğim rahmim zarar gördü hamile kalmam olanaksız."
"Belki iyileşmiştir? 15 yıl geçti üstünden annecim?"

"Geçse bile bebeğimiz olamaz size bunu yapamam kocaman çocuklar oldunuz bu yaşta kalkıp kardeş mi vereyim size?"

"Anne kafayı mı yedin? Bu senin kararın hiç kimsenin değil."
"Olsun çocuklar ne der? Ben onların yüzüne nasıl bakarım aman tanrım çok utanç verici."

"Anneciğim saçmalıyorsun gerçekten. Babamları çağırmamı-"
"Hayır! Babanlara sakın söyleme şimdilik. Önce kesinleştirelim."

"Pekiii Seungmin hyungun yanına gidelim kahvaltıdan sonra olur mu?"
Başımı sallayıp elimi yanaklarıma bastırdım.
Çok utanıyordum.

-

Kahvaltıdan sonra Seungmin beni muayene etmiş ve hamile olduğumu söylemişti. Utanç içinde kıvranırken beni biraz bahçeye çıkarmış ve yanımdan ayrılmıştı.

Tek başıma hamakta sallanırken Shin'in yeni doğduğu zamanlar geldi aklıma. Buraya onu yatırır izlerdim saatlerce.

Şimdi iyi bir kral olmak için eğitiliyordu. Özellikle Hyunjin ilgileniyordu eğitimi ile.
"Annecim?"

Shin'in kalın sesi kulaklarıma dolduğunda elimi hızla karnımdan çekip oğluma baktım.
"Bebeğim?"
"Oturabilir miyim?"

Başımı hızla salladığımda yere oturmuş ve elim elleri arasına alıp öpücük bırakmıştı.
"Nereye daldın öyle bakalım?"
"H-hiç.. sadece senin ilk doğdun zamanlar aklıma geldi."

"Ah babamların delirdiği zamanlar değil mi?"
"Sürekli emmek istiyordun ve bu iki kıskanç baban çıldırıyordu. Hele Hyunjin baban ağlayacak kıvama geliyordu seninle savaşmak için."