66. BÖLÜM

1.1K 102 19
                                    

Herkese selam nasılsınız 🧚🏼‍♀️  Umarım iyisinizdir...
Yarışmaya giremedik ama olsun  : (

Sayıyoruz hala, son 1.


Balım Alkan :

"Beyaz çantayı odada unuttum onu da alır mı... Erdem?"

"Hı?"   dedi Erdem kırk kere arabaya gidip koyması gereken hiçbir çantayı koymamış haliyle elleri dolu bir şekilde bana bakarken.

"Çantalar?"

"Bende hayatım."

"Keşke arabada olsaydı değil mi?"

"Nasıl?"  dedi kalkık kaşlarla.

"Arabaya gittin ya kaç kez, keşke diyorum bagaja koysaydın. Ağırlar muhtemelen."

"Ağırlar... "  çantaları bırakıp yere oturdu   "Ben bu stresle baş edemiyorum."

"Aaa... Aaaa, dur hemen hallediyorum."   Ona en yakın koltuğun koluna oturup ellerimi karnıma koydum   "Pera, kızım baban bugün hazır hissetmiyor. Yarın falan gel anneciğim, biraz daha dur içerde iyice piş."

"Tabii, üstü yanık seversin sen. Balım ne diyorsun?"

"Asıl sen ne diyorsun, hazır değilim ne demek ya?"

"Birtanem hazır değilim demedim çok stresliyim dedim."

"Kalk Erdem, kalk."   Ona uzattığım ellerimi tutup ayağa kalktı   "Şimdi bunları arabaya götürelim hadi."   Çantalardan ikisini kaldırıp kapıya yürüyordu ki zil çaldı.

"Günaydın."

"Günaydın."   Yanıma gelip bir öpücük kondurdu   "Bebiklerimi bıraktım sana koştum sarı şeker."

"Aaa..."   ellerimi göğsüme bastırdım   "Bana ne zamandır bunu demiyordun."

"Alış artık diye demiyordum, Pera'ya diyeceğim bundan sonra."

"Çok iyisin sahiden."   O da iki çantayı aldı birlikte arabaya yürüdük.

"Barlas nerde?"  dedi Erdem arabayı çalıştırırken.

"Hastaneye gelecek o direkt."

Normalden uzun süren bir yolculuktan sonra, Erdem bizi sakin olduğuna inandırmak için yavaş kullanıyor,  nihayet hastanenin önündeydik.

Yine el birliğiyle çantaları taşıdık. Ben puseti aldım. Bizimkilerin önüne geçip telefonumu verdiğim Erdem'e doğru son iki kişilik pozumu verdim. Pera'yla tek bedende olmayı gerçekten özleyeceğim.

Ha bu arada Pera Arden koymaya karar verdik. İkinci ismini dedeleri seçti. Işıl ışıl, parlayan demekmiş. Ben de hemen kabul ettim burdan dedelerine teşekkür ediyoruz.

"Günaydınlar, iki kişi girip üç kişi çıkma günü geldi de çattı demek!"   Serkan Erdem'i pas geçip karnımı okşadı    "İnci Hoca geldi mi?"

"Evet, bir hastası daha varmış yukarda ona bakıyor."

"Güzel."   dedi Umay, elindeki çantaları Serkan'a uzattı   "Bugün çok özlediğim bir şeyi yapacağım, "   Biz koca gözlerle ona dönünce gülümsedi    "... forma giyeceğim."  Serkan arkasından bakarken mırıldandı    "Bu ameliyata mı girecek?"

"Aslında bana kendi doğumunda yaptıkları için onu hastaneye bile almayacaktım ama onsuz da yapamıyorum."  dedim göz devirerek.

"Hadi çıkalım odaya yerleşelim, ben de üstümü değiştirmeliyim."   dedi Erdem önden Serkan'ı iterek.

- İÇLER  DIŞLAR -                                    ||tamamlandı||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin