- İÇLER DIŞLAR - ||tamamlandı||

44. BÖLÜM

Herkese selam, nasılsınız? Umarım iyisinizdir 😻

Artık finale yaklaştık ve bu sebeple elim bölüm yazmaya gitmiyor. Bitmesin istiyorum ama bir an önce mutlu son olsun istiyorum çok karışık...

Her neyse, öpüyorum sizi bölüme uğurluyorum 😻

Balım Alkan :

Bu insanları hayatımıza alırken 'sabahın köründe bile kapımızı çalabilirsiniz' gibi bir şey dediğimizi hatırlıyor musunuz? Hatırlamıyorsunuz. O zaman Barlas olayı biraz yanlış anlamış olabilir.

"Sen sürekli böyle mi yapacaksın?"

"Ne?" içtiği kahveyi masaya koyup oturdu "Diyorum ki sürekli burdasın, özellikle erken saatlerde..."

"Saat nerdeyse 12. Daha az uyumayı deneyebilirsin."

"Yaklaşık 20 gün oldu, Erdem'den çok seni görüyorum. Gelinlik bakıyorum yanımdasın, size geliyorum ordasın, eşya bakıyorum arkamdasın..."

"Ve hala bana yardım etmiyorsunuz."

"Belki yirmi gündür ne istediğini bize söyleseydin bir şeyler yapabilirdik. Bana bak..." masaya eğilip ona yaklaştım "...benim düğünüme bir ay kaldı, beni germe. Germe beni, duydun mu!"

"Size ne istediğimi yirmi gün önce söyledim. Ne yapacağımı bilmiyorum, fikrim var ama uygulayamıyorum."

"Korkak!" Hızla ayağa kalktı "Ne?"

"Korkuyorsun işte." Ben de karşısına dikilince gülmeye başladı "Gaza gelmeyeceğim."

"Korkak korkak konuşma benimle."

"Balım!"

"Efendim, " derin bir nefes verirken oturdu "...korkak?"

"Senden fayda gelmeyeceğine zaten emindim."

"Aklında ne olduğunu biliyorum, senin için daha ne yapabilirim?"

"Ne var aklımda?"

"Hafta sonu Umay'ın doğum günü, o farkında bile değildir. Aynı gün konser var büyük ihtimalle onu gördün çünkü şirketin yanındaki otelde. Konser, doğum günü ve teklif."

"Beni şaşırtıyorsun." Tekrar ayağa kalkıp mutfakta dolaşmaya başladı "Sen tahmin edebildiğine göre fazla basit bir plan oldu. Değiştirmeliyim ama nasıl..." önümdeki tabakta duran yemek bıçağını alıp ona fırlattım, korkmayın ıskalayacak şekilde. Bağırırken bıçağı yerden alıp tezgaha attı "Bir şey olduysa sevgilin diker."

"Balım hala olumlu cevap alıp alamayacağımı bilmediğim bi teklifi kurgulamaya çalışıyorum ve kimse bana yardım etmiyor. Kaybedersem hepimiz edeceğiz, Umay ve ben gibi kusursuz bir eşleşmeyi bir daha nasıl sağlayabilirsiniz bilmiyorum. Bu dünyaya bırakacağımız geni düşün?"

"Evet... Git gide korkunç oluyor."

"Bence, " kendine artık sayamadığım bir kahve daha koyup mutfakta dolaşmaya devam ediyordu "... kabul edecek çünkü hatırlarsan tarih konuşmak için bize geldiğiniz akşam senin evlenme teklifi aldığın kazağı giymişti. Bu bir işaret olmalı!"

"Hayır giymemişti?"

"Evet giymişti. Siz görmediniz ama aslında giymişti..."

"Sus, sus tamam bunları dinlemek istemiyorum. En azından senden dinlemek istemiyorum."

"Ben de anlatmıyorum, sıfır fayda! Git gelinlik bak."

"Tribin de hiç çekilmiyor. Tamam, biletleri ayarlarım." Ona kapıya kadar eşlik ettim.