- İÇLER DIŞLAR - ||tamamlandı||

19. BÖLÜM

    __ 💫

Bu sırada Primat bileğimi tutup telefonu kendine döndürdü.
"Selam, ben Mete memnun oldum."
Miray aynı sıcak gülümsemeyi Mete'ye de sundu.

"Miray. Ben de memnun oldum."
Ama Ali hiç memnun olmadı.

• • •

"Hadi, benim çantamı da al."

"Anahtar nerde?" Şaşkın bir suratla Mete'ye döndüm "Ne yapacaksın anahtarı Primat?"

"Araba kullanacağım Umay?" Balım elinde anahtarı sallayarak kapının önüne geldi "Şakacı bir tarafından kalkmış herhalde bugün."

Mete'nin asık suratı ve bizim yersiz neşemizle arabaya bindik. "Balım sevgilini de çağırsaydın keşke."

"Mete, o benim sevgilim değil."

"Neden çağırmadın ki? İnsan sevgilisiyle beraber olmak istemez mi?" Balım'ın yanağını parmaklarının arasına aldı.
"Mete biz sevgili değiliz."

"Bence hala vaktin var, ara gelsin."

"Umay, Mete salak taklidi yaparak sabrımı sınıyor sanırım." Mete aydınlanmış gibi bir suratla bana döndü "Hatta kuzenini falan da alsın gelsin."

"Ali'yi mi?" Kaşları çatıldı "Ne alakası var? Ne işi var o arkadaşının bizimle, aklın fikrin onda!" Balım fazla neşe dolu bir kahkaha attı "Ha sen Miray'ı diyorsun?" Telefonuyla uğraşan Mete kafasını Balım'a çevirdi.

"Yok, zaten alışverişe gitmişler." Balım aniden frene bastığında ellerim istemsizce Mete'nin boğazına doğru uzandı.

"NERDEN BİLİYORSUN?"

"Hikaye atmış, güzel bir kadın var yanında." Telefonu bana uzattığında Yeşim Hanım'ı gördüm.
"Mete, kapat şunu." Balım'ın omzuna vurdum "Korkma korkma. 'Balım fotoğrafınıza bakıyor' gibi bir bildirim sistemi henüz geliştirilmedi. Haberi olmaz."

"Komik misin Umay? Sen sevgiline dedin mi, denize gidiyoruz diye?" Mete ateş gibi gözlerle bana döndü "Arkadaşına haber vermek zorunda değilsin! " başımla onu onayladım "Değilim. Söylemedim zaten."

Balım bana üzülen gözlerle baktı "Ama sevgililer birbirine haber verir böyle şeyleri." Sanki duymuyormuşum gibi Mete'ye eğilip fısıldadı "Canım benim, kaç yıl oldu unutmuş tabii." Geri direksiyona döndüğünde Mete bağırmaya başladı "Şuna sevgilin sevgilin diyip durma."

"Ne diyim? Yavuklusu mu diyim, bacanağı mı diyim ne diyim?"

"Hiçbir şeyi olmasın, gereksiz." Balım fazlasıyla eğlendiği gergin sohbeti noktaladı. Farkındaysanız Mete'ye 'niye ekledin kızı' diye cırlamama bile fırsat verilmedi. Hep susturuyorlar beni böyle. Bir aileden hem kız alıp hem kız veremeyiz, saçmalık. O ne öyle, aldık verdik biz sizi yendik!

Balım arabayı park edince çantamı alıp arabadan indim. Bu yaz taş patlasın üç kere denize gelmişizdir. Pek deniz seven biri değilimdir ayağıma değen en küçük şeyde birinin sırtına zıplarım. Mete ve Balım deniz aşığı olduğu için katlanıyorum ne yapalım.

Kuma geldiğimizde şezlonglar kurulurken elbisemi çıkarttım. Balım daha içeri adım attığımızda üstündekini çekip atmıştı zaten, 'Bana krem sür hadi, romantik olur' diyen Mete'nin omzunu falan kremliyor şu an. Birazdan suda birbirlerini boğacaklar, bunlar son güzel dakikaları. Elbisemi şezlongun üstüne atıp arkamdakilere seslendim "Biriniz bana da sürebilir mi?" Mete elini şezlonga vurdu "Otur." Sırtımı ona dönerek oturdum. Balım'ın fotoğraf çektiğini çıkan kamera sesinden anladık.