- İÇLER DIŞLAR - ||tamamlandı||

22. BÖLÜM

Bu bölümde 3 kez ağız değiştirdim umarım zamanla ilgili bir problem yaşamazsınız. Herkesin gözünden aynı anları anlatmak istedim, içime sindi gibi, sanırım :)

Ali Barlas Soral :

Evin önüne geldiğimde içeri girmeden önce kenara geçip telefonumu cebimden çıkardım.

[Umay Alkan aranıyor]

"Efendim?"

"Geçtiniz mi hayatım?"

"Evet geldik şimdi, baya sevindiler." Sesinde tatlı bir neşe vardı.

"Oturup konuşabildiniz mi? Mesela beni..."

"Bunu konuşmuştuk. Söylemeyeceğim şimdilik."

Şu an şakaya vuruyorum ama benden bahsetmesini fazlasıyla isterim. Çünkü yaşımıza bakın, dalga geçecek halimiz yok ya! Yine de bu konuda üstüne gitmeyeceğim, o doğru zamanı bulabilir. Zaten asıl arayış amacım farklı, bu gece trip yemek için görevlendirildim.

"Yarın çekimim var."

"Ne? Yarın mı? Neden yeni söylüyorsun?"

"Ben de birkaç saat önce öğrendim."

"Bu dediğinin bir süre önce karar verilmiş olması lazımdı. Bugün karar verip yarın çekime mi gidiyorsun?"

" Aslında haftayaydı ama program çok yoğun, o güne önemli bir toplantım var. Akşam da sizinle düğüne geleceğim. "

"Nasıl bir çekim ?" Güzel bir çekim bence. Aklında çikolata soslu, kremşantili falan pozlar mı var acaba?

Gülerek konuştum "Uslu bir çekim. Çok değil zaten iki saat sürer sürmez."

"Anladım. Bayram sabahı çekimdesin yani."

"Evet. Evdeyim şimdi, bunu bir de annemlere söyleyeceğim." Güldü "Umarım biri yapmak istediğimi yapar da hakkından gelir Ali."

"Geleceklerine emin olabilirsin. Alabileceğim en erken saate aldım, ne yapayım? "

"Kapatmam gerekiyor. Dikkat et, çirkin ol."

"Nasıl olayım birtanem, sen görüşmeyeli yüzümü unuttun herhalde."

"Öptüm." Bu sinirli bir 'öptüm' dü. Nerden mi anladım? Benim öpmeme izin verilmedi suratıma kapatıldı da ondan. Telefonu iç cebime yerleştirip ceketimi düzelttim. Zile dokunduğumda Erdem'in kapıya yaklaşan sesini duydum. Kendisi benden önce eve gelip yolumu yapacaktı, sağolsun beni satmamış.

"Hoş geldin Barlas." Ayten Abla kapıya koştu "Barlas'ım!" Parmak uçlarına çıkıp kollarını boynuma sardı.
"Hoş buldum. Herkes içerde mi?"
Erdem sırıtarak kafasını salladı. Ayten Abla içeri koşarken Erdem'e yaklaştım "Yanarsam seni de yakarım haberin olsun."

"Ben yanarsam seni daha çok yakarım ama..."

"Bir sonraki hamlemi düşünmek bile istemezsin." İyice yaklaşan yüzlerimize bakıp gülmeye başladık. Kolunu omzuma attı "Sakin ol. En fazla ne olabilir?"

Salona geçtiğimizde altın kızlar, babam ve amcam koltukta, Yeşim Miray ve Beste yerde oturmuş bize bakıyorlardı. Beste yine Miro ve Yeşim'i bebeği yapmış anlaşılan.

"Selam herkese." Beste kucağıma koşarken altın kızlar konuştu "Hayırdır inşallah?" Beste'yi kucakladım "Anne? Sen benle konuşuyor muydun?"

Umay'ı ona anlatmadığım için uzun süredir bana tavırlıydı kendisi. Çatık kaşlarla Miray'a döndüm. Kesin bir şey anlatmıştı, annem başka türlü yumuşamaz.