🌸
Duysanız da görmediğiniz ikinci yazarımızdan...
Hikayenin ismini düşündüğümüz o günü ve hissettiklerimizi hatırlıyorum. Heyecandan yanaklarımız kızarmış, bir dünya notlar çıkarmıştık . Kurgu daha belli değilken, karakterler yeniyken Balım ve Umay çoktan yanımıza oturmuş hayatlarına nasıl yön verdiğimizi bizimle tartışıyordu.
Bunları yazmak çok zor, sanki evden ayrılma vakti gelmiş ve kelimelerin arasına yerleşmiş aileme veda ediyormuşum hissi veriyor. Yazım aşamasında olmasam da çocuklarımı okurken çok zevk aldım. Ben onların sessiz annesiydim.
Uzatmak istemiyorum benim kalemim Mihrim kadar kuvvetli değildir bundan sizi daha fazla sıkmayacağım.
Teşekkürlerimi sunuyorum ; evet Umay ve Balım bizi en açık şekilde anlatan iki kız kardeşti fakat belirtmek isterim ki her karakter her olay bizden bir parçaydı.
Yaşadığımız , yaşayacaklarımız , dillendirmeye korktuğumuz ama yinede yazdığımız bu hikayede bize kucak açtığınız için minnet duyuyorum Bir yerlerde yansımanızı gördüyseniz , kahkahalar attıktan sonra hıçkırarak ağladıysanız inanın benden mutlusu yok.
Unutmayın biz sizi hep burada ekranlarınızın hemen karşısında bekliyor olacağız . Ne zaman aklınıza bir şey takılsa kalbiniz birazcık sızlasa; Miray ve Mete küçük kaçamaklar peşindeyken , Çağtay yetersiz hissettiğinizde , Alkım her şey bitti toparlayamam dediğinizde , Erdem duygulardan kaçmaya çalıştığınızda , Barlas kendinizde kayıp olduğunuzda , Balım ve Umay yalnız olduğunuzu düşündüğünüzde ve nicesi içinizden hayatınızın bir yerinden size seslenecektir . Onlara kulak kabartın ve yaşamanın en güzel olduğu bedenlerinizde hakkını vererek nefes alın.
Birbirine bağlanmış iki kız çocuğunun ellerinden tutunuz , şimdi bırakabileceğinizi zannediyorsunuz ve yanılıyorsunuz.
Sizlere anlatacak birkaç şeyimiz daha var.
Bir de beni dinleyin...
Nerden nasıl başlanır bilmiyorum, buraları kim okur onu da. Ama iki yıllık emeği kendi vedamı yapmadan bitiremezdim.
Biz size kendi hayatını çizmek isteyen iki kızı anlattık, aslına bakarsanız biz size direkt olmak istediklerimizi anlattık. Bu süreçte bunun için de çabaladık.
Siz de kendinizi bir nebze gördüyseniz onlarda, size herhangi bir şey kattılarsa, 'Düşünüyorum da ben böyle olmak istiyorum.' dedirtip kararlar aldırdıysa ne mutlu bize.
Herkese bir şeyler söylemek geçiyor içimden, umarım sıkmam sizi.
Balım'la başlamak istyorum, ondan mücadeleyi öğrendik.
Erdem'den hem taviz vermeyi hem vermemeyi, hem de kural koymayı öğrendik.
Umay'dan affetmeyi, sabretmeyi ve Ali'den gülmeyi...
Ve bence en önemlisi hepsinden sevmeyi, sevilmeyi. Bunlar aklınızdan çıkmasın. Hepinizin karşısına birer Ali Barlas, birer Erdem, birer Sarper belki birer Mete -dileyenler için Çağatay duamız da bulunmakta- çıkar umarım.
Bu hikaye bana çok iyi gelmişti, zor zamanlarımda kendimden çıkıp onlar olmak harikaydı... Bu yüzden olsa gerek aklımdaki her şeyi buraya dökemem. Şu iki yıl boyunca belki istediğimiz kadar büyüyemedik ama görmeden bilmeden hepinize bu hikayeyi benimle paylaştığınız için minnettarım.
Güzel kızlar olarak kendi ayaklarınız üzerinde dimdik durmanızı dileyerek bitireceğim yazımı.
Ve evet, birbirine bağlanmış iki kız çocuğunun ellerinden tuttunuz bunca zaman.
Şimdi bir yere ayrılmayın, daha anlatacaklarımız var.
Devam ederek kalan fotoğrafları görebilirsiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
- İÇLER DIŞLAR - ||tamamlandı||
Romance"Planımız basit ve etkili. Sen cumartesi gece olacak yemeğe geliyorsun, bu kadar." Gözlerimi Balım'a diktim "Basit kısmını görebildim, etkili kısmı nerde?" "Etkili kısmı sensin Umay." "Benim yemeğe gelmemin Barlas Bey ve sana ne katkısı var?" "Hiç...
