- İÇLER DIŞLAR - ||tamamlandı||

9. BÖLÜM

     Yazar çıldırdı, iki bölüm 💫

Umay Eva Alkan :

Kime|| Limon
[Görüntü]
[Sizi gördüm.]

Bu gözler neler görmüştü böyle? Gözlerim yaşanan temaslarla ışıldıyor resmen. TEMASLAR. Fark ettiniz mi? Çoğul...
Hani birinin yanından ayrılmadan son kez koluna dokunur baş parmağınızla okşarsınız ya... Erdem Bey Balım'ın belini aynen öyle okşamıştı. Tam hastaneye yönelirken Balım onu öptü yanaklarından. Bu ne cesaret yiğidim?
Telefona gelen bildirime baktım.

Kimden|| Limon
[Adam evliymiş.]

Ne? Olur mu öyle şey. Olsa bilirdim değil mi? Alyans yok, karısı gelmiyor hiç. İnsan böyle kocası olsa yalnız bırakır mı? Yanlış anlamayın güvensizlikten değil, özlersin yani.

Kime|| Limon
[Nerden biliyorsun? Nerdeydiniz siz?]

Kimden|| Limon
[Evde konuşuruz hazırlanıyorum.]

Şimdi nasıl işe döneyim ben? Çıldıracağım meraktan arkadaşlar. Ya Ali de evliyse? Arayıp soracağım şimdi 'evli misin la' diye.

Serkan'la kendimize bir mola yaratıp dinlenme odasına geçtik. Televizyonu açtığımızda Balım ekranda ayakta haberi anlatıyordu. Beyaz bir takım giymişti. Yüksek bel, beyaz bol bir pantolon ve kalın askılı aynı kumaştan üstü. Saçlarını açık bırakmış siyahlı beyazlı sade bir makyaj yapmıştı. Aslında ben simsiyah giyinmiş alnına da 'evliymiş' yazar diye düşünmüştüm ya, neyse.

Zeynep içeri girdi.
"Ölüyorum arkadaşlar."  Serkan sırıttı "Nöbet sonraları normaldir. Başka zamanlarda olursa sıkıntı büyük."
Zeynep önündeki masaya baktı. "Eyvah. Bu dosyaları Erdem Hoca'ya götürmem lazımdı hem de saatler önce."

Arkadaşıma acıdım. Gerçekten sadece acıdım "Tamam ben götürürüm dinlen." Zeynep bana öpücükler atarken yerimden kalkıp dosyaları aldım. Ben çıkarken Serkan kalkışımla boşalan yanına iyice yayıldı.

Odadan çıkıp asansöre yürüdüm. Garip ki aklıma hiçbir şey gelmiyor. Tilkilerim, uyanık mısınız? Anneciğin yardıma ihtiyacı var. Erdem Bey'in olduğu kata bastım. Odasının önüne geldiğimde kapıyı tıklayıp içeri girdim. Bilgisayarda bir şeylerle uğraşıyordu ve karşısındaki televizyonda bilin bakalım kim haber sunuyordu? Sırıtmamı engelleyen şey Balım'ın mesajını hatırlamam oldu. Hemen yüzümü ciddileştirdim ve kaşlarımı hafif çattım. Sen kimsin ki benim kuzuma umut veriyorsun öyle?

"Zeynep'ten dosyaları istemişsiniz birkaç saat önce. Yorgundu ben getirdim. " kafasını kaldırdı "Evet, teşekkürler."
Sus, öyle evli evli konuşma benimle.

"Balım'la konuşabildin mi?"

"Ya, evet. Baya ilgilenmişsiniz bugün sağolun. Acil ameliyat çıkınca unuttum ben onu tamamen."

" Sorun yok ben de kapıda yakaladım. Sonuçlar yarın çıkar, büyük ihtimalle yorgunluktan yaşadığı bir şikayetti. Kan testi de yaptırdık, bazı değerlerini düşük bekliyorum."
Mesela 'mutluluk' gibi değerlerini mi?

"Kontrol edeceğim Erdem Bey. Başka bir şey yoksa çıkacağım?"  Kafasını kaldırdı ve gülümsedi  "Yok. İyi akşamlar." Ne oldu bu adama? Kendine gel sen gülümsemezsin.

Balım ilk kez beni bekletmemişti. Arabaya binip hemen ona sarıldım "Ooo benim kuzum. Hayatının ilk boynuzunu mu yedin?"
"Ben ne yiyeceğim be? Karısı düşünsün." Omuz silkti ve direksiyonu çıkışa döndürdü.

Hemen üstümüzü değişip çayımızı koyduk ve terasa geçtik.
"Konuya girmeden önce bi Arda'yı arayalım. Aklımda kalmasın." Başımla Balım'ı onayladım. Arda'yı arayıp hoparlöre aldı.