2. BÖLÜM

5.5K 342 64
                                    

   
      Tekrar merhaba. Uzun süre olduğundan hikayenin ne kadar zor yazıldığını unutmuşum :)   Bu bölümğ buraya bırakırken  11. Bölümü yazıyorum. Bazı hatalarımı fark ettim. Bölüm uzunluğunu kestiremediğim için fazla olay sıkıştırdım bazı bölümlere. Umarım  bundan  sonra daha dikkat edeceğim.  ☀️🌙




   Balım ALKAN :

" Herkese iyi akşamlar.  Ben Balım Alkan. Saatlerimiz 7'yi gösterirken ana haber bültenimizle karşın..."

"Ha durdur videoyu bak burası,  gördün mü? Bi kaşım aşağı bakıyor biri yukarı. Nasıl düzelteceksin bilemiyorum ama dün haberleri böyle sundum bu rezillik bana bir iki ay yeter."

"Tamam Balım Hanım yatırın başınızı geri." Ayhan Bey odaya girince irkildim.

" Balım bugünki konuğumuzun bilgilerini şuraya bırakıyorum" Bakın, ben 26 yaşıma girdim hala ismime alışamıyorum. Her insan size sahiplik* ekiyle seslenince kısa bi hayatı sorguluyorsunuz.

"Dosyaya bir bakalım bakalım bakalımm"

"Balım Hanım  bi kontrol edin olmuş mu"

"Böyle aynadan anlaşılmıyor ya dur bi fotoğraf  çekeyim"

Telefonumu alıp fotoğraf çekildim ve Umay'a yolladım. "Sağol Seval ya oldu gibi duruyor sorun olursa reklam arası bi kontrol ederiz"  Başıyla onaylayıp odadan çıktı.

    Telefonu bırakırken bir an elim tekrar dosyaya  gitti ama yapmam gereken daha önemli  bir işle gözlerim parladı.  Kıyafet... Kıyafetimi seçmeliyim!  Hemen arkamda duran askılara uzandım ve birkaç kombini inceledim. Ayağa kalkıp üstüme tuttum, aynadaki Balım'a bir bakış attım.

"Ne güzel şeysin sen kız,  bi gülümse bakayım."   Hemen dişlerimi ortaya atarak kendimi süzdüm. Allah ne de güzel yaratıyordu böyle.   "Birini takamadın ya koluna bu da nazar boncuğun olsun beea"   Bir gün böyle kendi kendime kafayı yiyeceğim diye nasıl ödüm kopuyor bir bilseniz...  Hani çuval giysem yakışıyordu ya neyse, hazırlanmış  5  kombinden  üçüncüyü seçtim.   Sonuçta çekirge  bir sıçrar iki sıçrar ve üçüncü de fıss.  Bunun da konumuzla hiçbir alakası  yok.


    Saat  nerdeyse 5 i  gösteriyor ve  ben Umay'ı dördüncü  arayışımı gerçekleştiriyorum.  Sen bana bir sınavsın Umay Eva Alkan.  Tamam sakin olayım biraz da dosyaya bakayım. 3  4  sayfa olmasına şaşırdığım dosyayı evirdim çevirdim çünkü konuk bilgileri dediğin 1  sayfa olurdu,  adamın emeklediği zamanlardan  başlattılar heralde.

   Neredeyse yarım saat dosyaya baktım ve bu  süre zarfında  12  kez  daha Umay'ı aradım.  Aah nar kafalı ah neler kaçırıyorsun.  Şu yayını  bi atlatayım yatacak  yerin  yok.  Sen kimsin ki benim telefonumu  16 kez  açmıyorsun?

   Adamın dosyasını okurken adeta gözüm dönmüş ne yapacağımı şaşırmıştım.   Nesin  sen Allah'ın  VIP kulu mu?   Sadece kendisi değil tüm sülalesiyle  başarılardan başarılara atlıyorlardı.  Yayına kalmış 2 saat  durup duruken  eridik iyi mi...  Adam yanımda  otururken buhar  olup uçmasam  bari.

"Hayy s..."

"Korkuttum sanırım özür dilerim."

"Yok, hayır Ayhan Bey buyrun."

Saçmalamayın tam türküye girecektim ki geliverdiniz. (bknz: haayde gidelum hayde¿?)

"Konuğunuz geldi, içeri buyrun yayın öncesi tanışalım, lütfen."

"Tabii makyajımı düzeltip geliyorum."

    Umay son şansın kızım. Çalıyor... çalıyor...  Tamam.  Bir kez daha.  Umay bu gerçekten son şansın,  ağlayacağım.

- İÇLER  DIŞLAR -                                    ||tamamlandı||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin