TBM 16

836 27 1
                                        

TBM 16

Pauma's POV
Alam kong hindi pa alam ni Kevin ang nangyayari sa akin ngayon. Magtatrabaho ako sa mansyon ng mga Yaewhu.

Inaayos ko na ang higaan ni Yumi. Pinagpag ko na ang mga unan at tinupi ang mga kumot. Inaayos ko na 'din ang cover ng kanyang kama, pinalitan ko 'to ng bagong cover.

Bwisit na Yumi na 'yun. Panira talaga ng moment as in. Parang wala lang sa kanya ang ginawa niya kay Drake. Ayun tuloy, umalis na lang si Drake na may halong galit sa kanyang mukha. Parang gusto ko nang sunugin ang mukha ni Yumi!!

"Tangina mo, Yumi!" Hinagis ko ang hawak-hawak kong walis sa bintana ng kwarto ni Yumi, at mukhang nabasag naman ito! Patay ako ngayon nito sa Daddy niyang letse.

Dali-dali akong lumabas ng kwarto na dala-dala ang dustpan na natitira sa kamay ko. Potse naman, o. New bad word 'yan, ha? Dapat ipakalat niyo 'yan. Charot lang. Dideretso na ako sa aking kwarto at ihanda ko ang aking sarili dahil...

Next Playing: Sermon by Yumi ft. Mayor

Potainis lang talaga. Char, nakikigaya lang kay Lala. Haha. Kinakabahan na ako baka makulong ako nito dahil wala akong ibabayad sa bintanang nabasag ko, as if naman kung tatanggapin ng bintana ang bayad ko. Buhay siya, 'teh?

"OMAYGAD! WHAT JUST HAPPEN TO MY WINDOW!! ERRRRRR!!!" Sumigaw na si Yumi.

O_O

Omaygash, kinakabahan na talaga ako nito. Makukulong na ba ako? Ibibitay na ba nila ako? Maygad, hindi naman ito Indonesia.

"ALL MAIDS!! COME QUICK!!!" Sumigaw ulit si Yumi.

Sinilip ko ng kaunti sa labas by opening the door. Nakikita kong may nagtatakbuhan na mga kasambahay at nakisali na 'rin si Manang. As if naman kung may sunog. Emeged.

~

"Sorry po, Miss Yumi. Pero... pero hindi po ako ang nakabasag ng bintana niyo." Nakayukong binanggit ng katulong number 1.

"E, sino naman ang may gumawa niyan? Alangan naman ako?" Tinuro niya pa sarili niya. Humarap naman siya kay katulong number 2. "Ikaw ba ang nakabasag ng bintana?"

"Yes, Ma'am. Ako po 'yun!" Proud na proud pa siya sa sinabi niya tapos pumalakpak pa siya habang nakangiti. Potse, isip bata si katulong number 2.

"Are you sure?" Seryosong tanong ni Yumi.

"Yes, Ma'am. Binasag ko po 'yun kasi pangit 'yun design tapos umalis ako. Kasira kasi sa mata, e. Parang kayo po, Ma'am. Nakakasira sa mata? Alam niyo ba 'yun?" Sabay dila niya kay Yumi at tumutulo pa ang laway niya. Eww, kaderder.

Sinampal agad siya ni Yumi! "How dare you! You should not break that window kahit pangit ang design!" Mukhang nanggigigil na si Yumi.

Potainis naman, o. Kanina pa ako nakatayo dito. Nakapila pa naman kami dito, hanggang sa labas ng gate nakaabot 'yun pila.

"Ma'am, hindi masakit sampal niyo. Blee..." Dinilaan niya ulit si Yumi.

"Gusto mo ulitin ko pa?"

Biglang sinampal ni katulong number 2 si Yumi sa pisngi. Maygad, mabuti na lang. "Para 'din, Ma'am na maranasan mo kung gaano kasarap ang putangyawa mong sampal! Puta!" Naging seryoso na ang boses ni katulong number 2. Umalis na siya at binangga pa si Yumi. "Potse! Sawang-sawa na ako sa ugali mo!" Lumabas na siya sa kwarto ni Yumi. Nakiki-uso na 'rin ng bad word si number 2, ah?

"You're fired!" Sigaw ni Yumi sa labas ng pinto ng kanyang kwarto. She faced us. "Kayo? Anong ginagawa niyong nakatayo pa kayo, ha?!"

Agad naman kaming nagsi-alisan sa harap ni Yumi. Tutal, tama naman 'yun sinabi ni katulong number 2 na nakakasakit sa mata ang mukha ni Yumi.

Dumeretso na ako sa kwarto ko at agad kong ni-lock ang pintuan. Ba't 'to ginawa ni katulong number 2 sa akin? May alam ba siya na ako ang bumasag sa bintanang 'yun?

*BZZZT!*

Kinuha ko ka-agad ang cellphone ko sa aking bulsa. Tiningnan ko muna kung sino ang tumatawag sa akin. Si Kevin lang pala. Sinagot ko naman ang tawag.

"Hello?" Sumagot ako sa kabilang linya.

"Pauma, kailangan nating mag-usap..." Seryoso ang tono ng boses ni Kevin.

Kevin's POV
Ma-aga akong pumasok sa BF University. Two days kaming hindi nagkaroon ng koneksyon ni Pauma, baka busy lang siya.

"Class, the real number line has been introduced and discussed previously. We have also learned that any real number can be located on the real number line and have also studied the interval notations which shows the relationship of the points on the number line." Paliwanag ng guro namin sa math subject.

Puro salita lang 'yun guro. Hindi ko na na-iintindihan kung ano ang pinag-sasabi niya.

Tumayo ako. "Excuse me, Ma'am. I think I should have to go beacuase of this shit. This is stupid. I'm so bored." Seryoso kong sambit.

"Well, what are you doing here? Your just disturbing our class so you can get out right now." Parang galit na si Ma'am sa akin, ha? Ako na si Kevin Lee may magagalit pa sa akin?

"Do you know kung sino ang na sa harap mo?" Masyadong seryoso na sainabi ko. "Ako si Kevin Lee na nagmamay-ari ng manyson sa St. Boulevard Street na may Ferrari Car, Sports Car and other gadgets or things papalabasin mo ako?"

"I don't care kung sino ka. Your disturbing the class. So what should I do? I will let you get bored and do nothing? So just please get out."

"You're fired." Simple kong sinabi.

"You can't do that? Ang head lang ng school ang pwedeng magsabi sa akin ng ganyan!"

"May ulo ba ang school? Don't you know that I am the head of the school?"

"You are?"

"Yes." Nakangisi kong sinagot. "I am. Principal lang ang nagpapasok dito sa'yo and also, hawak koang lupa at papeles ng school so parang ako na ang may-ari."

"Sorry, Sir. I apologized." Nakayuko niyang sinabi sa akin.

"Apologized, accepted..." Mukhang nagulat naman ang mga kaklase ko dahil sa sinabi ko sa harap ng guro. Hindi pa kasi ako nag-aaccept ng mga apologizes ng mga guro noon.

*RIIING!*

"Thank you for wasting my time in here, Mr. Lee." Umirap pa 'yun guro at agad nang umalis. Nagsi-alisan na 'din 'yun mga estudyante at iniwan nila akong nakatayo.

"Bwisit." Sabi ko sa aking sarili.

Bumaba na ako ng classroom at dumretso sa canteen. Habang naglalakad ako sa hallway, tumunog naman ang iPhone KO. Kinuha ko naman ito sa aking bulsa at sinagot agad 'yun tawag.

"Hello? Who's this?" Irritado kong sagot sa kabilang linya.

"Kevin, anak. May syota ka na pala?" Sumagot naman 'yun kabilang linya. It's Mom. Mukhang masaya pa siya sa sinabi niya sa akin.

Patay, anong isasagot ko nito kay Mom? Can I say yes or no? Hindi ko alm kung ano ang isasagot ko sa tanong ni Mom. Isa pa, sinong hinayupak ang nag sabi kay Mom na may syota na ako? I hope na hindi 'din sinabi kay Mom na fake 'yun syota ko.

"Y... Yes, Mom." Nagulat ako sa sagot kong 'yun. Paano kung sasabihin niya na dapat kaming magkita with my GF? Hindi ba nila iniisip ang prolema nila ngayon sa pera?

"Well, I hope I can meet her. Mamaya, dapat kasama mo siya mamayang gabi at dapat ko siyang makita. 'Wag kang mag-alala, mag ska-skype si Dad mo para makuta niya 'yun GF mo. Mag di-dinner tayo with your girlfriend!" Natutuwa niya lang sinabi sa akin.

"She's busy." Pagpapalusot ko.

Wala na akong kawala nito kay Mom. Kailangan kong tawagan agad si Pauma...

The Breakup MissionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon