YAMALI RUH

'Dövüş Benimle

Evet, tekrardan merhabalar! Sonunda beklenen bölüm geldi. Ben hala giriş bölümünü paylaşıyormuş gibi heyecanlıyım... Oy verip yorum yaparsanız çok sevinirim. İyi okumalar dilerim!

Madrigal - Dip

&

Bir harabe ya da bir enkaz.

Bir farkı var mı?

İkisi de ışıktan uzak bir toz yığını.

&

Yadırgama.

Adapte ol.

Sanki gerçekte de karımmışsın gibi...

Ne diyordu bu adam?

Aklımı karıştırıp gitmişti, harika! Beynimde zaten bir sürü düşünce varken yenilerini ekleyip gitmişti, adi herif. Rol icabı olmasaydı ona gününü gösterirdim! Zaten ben öyle davranacaktım ama şimdi o emrivaki yapınca yapasım gelmemişti. Ters bir kişiliğim olduğu doğrudur. Ama bana düzgün davransaydı hatta ve hatta rica eder gibi söyleseydi, bu kadar sorun etmezdim. Beni rahatsız eden emrivakileriydi. Kişiliğim gereği hoşlanmıyordum hatta bende ters tepiyordu.

Dua et, bu sadece bir görev Visal Riva Arel!

Sinirlerimi yatıştırmak için sert bir kahve yaptım kendime. Kahvemi yudumlarken dosyadaki yazanları tekrar ediyordum. Ne kadar hazır olsamda bir kere okuyarak işimi şansa bırakamazdım. Hiçbir pürüz olmamlıydı. Görevlere çok önem verirdim. Zaten vermemek elde değildi ya neyse. Benim için kusursuz ve doğal olmalıydı, en önemlisi buydu. Bundan önceki görevlerimde de hep bunu ilke edinmiştim. İlk defa bu kadar kalabalık bir ekiple görevlere gidecektim. Genelde ya tek giderdim ya da iki kişi giderdik. Görevlere göre kişi sayısı değişiyordu. Ama eskiden gittiğim görevler de azımsanmayacak derecedeydi. Ama bir şekilde hepsinin üstesinden gelmiştim. Ve buradaydım işte.

17 numaralı ekibin bir üyesiydim artık.

Kahve bardağını komidininiye koydum. Sırtüstü yatağa uzandım, bakışlarımı tavana odakladım. Öyle boş boş baktım bir süre hiçbir şey düşünmeden. Sanki yaşadıklarımı yaşamamış gibi yaptım bir süreliğine, olanlar olmamış gibi... Genelde en çok tavana bakarken düşünürdüm ama bu sefer tam tersi olmuştu. Bir süre daha öyle tavana baktım, sanki en önemli şeyi incelermişçesine hem de.

Azer kafama takılıyordu sürekli...

"Kendini toparla Lara, insanların seni dağıtmasına izin veremezsin. Kendini sadece kendin dağıtabilir sadece kendin toplayabilirsin." Diye fısıldadım kendi kendime.

"Başkaları dağıtınca toplamak zor be Lara. Ve bir daha toplayacak gücün kaldı mı? Asıl soru bu." Kendi kendime konuşurdum böyle. Yalnız hissetmemek içindi. O yüzden içimden değil sanki başka birileri söylüyormuşçasına konuşurdum. Hem öyle rahatlardım. Sanki içimi döküyormuş gibi hissederdim birilerine. Ama hep kendime içimi dökerdim işte. Ben buydum. Bu değişmeyecekti sanırım.