BİR YILDIZ MASALI

KISKANÇLIK

Keyifli okumalarr 🌸

"Of Akın bana ne!" derken sinirli adımlarla bahçe kapısından çıkıyordum.

"Dün gece Ercan seninle kaldı, bu sabah da benimle olacak ve o toplantıya sen katılacaksın." dedim telefonun ucundan bağıran sese.

Karşılık olarak bir ayı homurdanmasından farksız bir ses duyduğumda arabanın önünde duran ağabeyime doğru yöneldim.

"Homur homur konuşma ağzının içinde. Vallahi gider Ece'ye uyuyorum dedikten sonra sabaha kadar pubg oynadığını söylerim. Çık ofise git çabuk Ercan'ı almaya geliyorum ben."

Suratıma kapanan telefona sinirle bakıp "Öküz." diye mırıldandım. Sırıtarak beni izleyen ağabeyime döndüm o hınçla.

"Bu gerizekalıyla akraba olmak istediğine emin misin?"

Omuz silkti gülüp.

"Kardeşlik reddi diye bir şey var mı araştırıyoruz Sena'yla. Ama bulursak kullanan tek kişi o olmaz bilmiş ol."

Sahte bir öfkeyle "Püüüü." dedim ona. Arka bahçenin kapısı açıldığında dönüp baktık. Sohbetin sonuna şahit olan Osman gülerek yanımıza geliyordu.

Başımla ona selam verip ağabey bellediğim haine döndüm.

"Arabanı versene bana."

Kaşlarını kaldırıp ellerini montunun cebine koydu.

"Yok ya. Niyeymiş o?"

"Hava çok soğuk. Donayım mı yani?" dedim kedi gibi.

"Adam akıllı işine git kızım. Orada burada gezmezsen donmazsın."

Sırf Ercan'a kıllığından yapıyordu bunu.

"Öf ne uyuzsun."

Arkamı dönüp gidecekken Osman'ın sesiyle döndüm.

"Nereye gidiyorsun?"

"Ercan'la dışarı çıkacağız. Bugün gidiyor da." dedim gözlerimi kaçırarak. Yaptığımda yanlış bir şey yoktu ama dünkü konuşmalardan sonra biraz çekinmiştim. Hele ki o mutfakta söylediğinden sonra.

"Benim arabayı al." dedi Osman. Gözlerimi kırpıştırdım.

"Ne?"

Kendinden emin bir sesle devam etti.

"Beni büroya bırakın sonra araba sizde kalsın. Ama Ercan yanında olsun tüm gün ve Akıncı olayını da anlat ona. Gözü kulağı açık olsun."

Başımı sallasam da idrak edememiştim durumu.

Ağabeyime son bir pislik yapmak için döndüm.

"Bak da insanlık gör."

Umursamaz bir tavırla omuz silkti. Arabasının kapısını açarken kalbime bir balyoz savuran o cümlesini söyledi.

"Benden daha çok ağabeylik yapıyor kızım, kahrını da çeksin. Benden çok onun lafını dinliyorsun."

Kendi söylediğine kendi gülüp aracına bindi ve bizi ne halde bıraktığını umursamadan basıp gitti.

Kalakaldık yol ortasında.

Kendimi uzun zamandır bu aşktan ötürü hain gibi hissediyordum. İhanet ediyor gibi.

Ağabeyimin ona da bana da duyduğu sonsuz güveni suistimal ediyor gibi.

Eskiden böyle hissetmezdim çünkü ben ne hissedersem hissedeyim aramızda geçilmez sınırlar olurdu. Şimdi onun her adımı bana gelirken ve ben itiraz etmezken ağabey kardeşlik vasfı o kadar çirkin ve sapkın duruyordu ki üstümüzde...