[ Book I ]ဂိမ္းေလးေတာ့ ေအးေဆးေဆာ့ခြင့္ျပဳ [ဂိမ်းလေးတော့ အေးဆေးဆော့ခွင့်ပြု]

Chapter 6

Zawgyi

အခန္း(၆) ဘ႐ုစလီစတိုင္ လက္သီးထိုးျခင္း

ထ်န္းရွန္းေတာင္၏ လက္သီးအား အဆင့္(၇) ရျခင္းသည္ က်ိဳးဝမ္ကိုလည္း အံအားသင့္ေစ၏။ စြမ္းအားတိုင္းစက္၏ ေဖာ္ျပခ်က္သည္ သူ၏ဖုန္းတြင္ ေဖာ္ျပခ်က္ႏွင့္ အနည္းငယ္ ကြဲျပားေသာ္လည္း  ကြာျခားမႈ သိပ္မရွိေပ။ သူတို႔သည္ တူညီေသာနံပါတ္ေပၚ တြက္ခ်က္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။
က်ိဳးဝမ္သည္လည္း ထူးဆန္းေသာဖုန္း မရခင္က သူ႔အင္အားမွာ အဆင့္(၇) ျဖစ္သည္။

“မင္းအလွည့္ပဲ”

ထ်န္းရွန္းေတာင္ ေနာက္ဆုတ္ကာ က်ိဳးဝမ္ ေဘးရပ္ရင္း ေျပာလိုက္၏။

က်ိဳးဝမ္ စြမ္းအားတိုင္းစက္ေရွ႕ ရပ္လိုက္ေသာအခါ သုံးေယာက္လုံး သူ႔ကို ၾကည့္လိုက္ၾက၏။ သူတို႔အားလုံး ေက်ာင္းရဲ့ နံပါတ္တစ္ ေဟာင္း တစ္ေယာက္၏ ခြန္အားကို သိခ်င္ၾကသည္။ ထိန္းခ်ဳပ္ခန္း အတြင္းမွ ဆရာယုခ်ိဳးပိုင္ သည္လည္း တူညီစြာ ခံစားေနရသည္။ တစ္လၾကာ အခ်ိန္ျဖဳန္း အပ်င္းခိုၿပီးေနာက္ က်ိဳးဝမ္တြင္ ခြန္အားမည္မၽွ က်န္ေသးသလဲဟု သူလည္း သိခ်င္မိသည္။

ခြန္အားသည္ တိုက္ခိုက္ျခင္းတြင္ အရာရာကို မဆုံးျဖတ္ႏိုင္ေသာ္လည္း အုပ္စုလိုက္တြင္မူ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္မွီခို အားကိုးႏိုင္သည္။ ကၽြမ္းက်င္မႈသိုင္းပညာ ရွိျခင္းက ခြန္အားကို အက်ိဳးရွိရွိ အသုံးခ်ႏိုင္ၿပီး ခြန္အားပဲရွိၿပီး ကၽြမ္းက်င္မႈသိုင္း မရွိပါက သံေခ်းတက္သည့္ပမာ အင္အားအသုံးခ်မႈတြင္ ခက္ခဲေနမည္ျဖစ္၏။

က်ိဳးဝမ္ စြမ္းအားတိုင္းစက္ေရွ႕ ရပ္ကာ ဘ႐ုစလီစတိုင္ လက္သီးျပင္လိုက္သည္။ ထိုအရာသည္ ေရွးဦးမူလစြမ္းအင္သိုင္း မဟုတ္ဘဲ ရိုးရိုးတိုက္ခိုက္ေရးသိုင္းျဖစ္၏။ ထိုအရာသည္ ေက်ာင္းမွာ ပုံမွန္သင္ၾကားေပးေသာ သိုင္းျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ဘ႐ုစလီလက္သီးသိုင္းသည္ လက္မအဓိကထား ေလ့က်င့္ၿပီး အေျခခံလြယ္ေသာ္လည္း ကၽြမ္းက်င္ရန္မွာမူ ခက္ခဲ၏။ လက္သီးအား အနီးကပ္ အားထည့္ကာ တိုက္ခိုက္ရသည္ျဖစ္၍ အႀကိမ္မ်ားစြာ ေလ့က်င့္ရၿပီး ကၽြမ္းက်င္မႈအဆင့္ ေရာက္ေအာင္မွာမူ ပို၍ ခက္ခဲသည္။ အနီးကပ္တိုက္ကြက္ပုံစံ ျဖစ္ၿပီး လွပမႈႏွင့္ ခပ္မိုက္မိုက္အကြက္မ်ား မရွိေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ ထူးခၽြန္ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ အျခားသိုင္းပညာမ်ားကိုသာ လိုလိုလားလား သင္ယူၾကၿပီး ထိုသိုင္း အမ်ားစုသည္လည္း ခ်က္ခ်င္းအက်ိဳးသက္ေရာက္ကာ ဟန္ေရးျပ အကြက္မ်ားလည္း ပါၾကရာ ဘ႐ုစလီလက္သီးသိုင္းသည္ က်င့္ႀကံသူ မရွိသေလာက္ နည္း၏။ အမ်ားစု ေရြးခ်ယ္ၾကသည္မွာ လက္နက္တိုက္ခိုက္မႈ ျဖစ္ၿပီး လက္နက္၏ထိေရာက္မႈက တကယ့္တိုက္ပြဲမ်ားတြင္ ပိုမိုအသုံးဝင္ေန၍ ျဖစ္သည္။