[ Book I ]ဂိမ္းေလးေတာ့ ေအးေဆးေဆာ့ခြင့္ျပဳ [ဂိမ်းလေးတော့ အေးဆေးဆော့ခွင့်ပြု]

Chapter 48

Zawgyi

အခန္း(၄၈) မိေထြး?

ကားကိုေရွ႕သို႔ေမာင္းရင္း သူမေခါင္းကို လုံးဝမလွည့္ဘဲ အန္က်င့္ ေျပာလိုက္သည္။

“ ငါေပးၿပီးတဲ့ပစၥည္းကို ငါဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မယူဘူး၊ နင္မလိုခ်င္ရင္ နင္ဖ်က္ပစ္လိုက္ၿပီး အဲဒါကို လႊင့္ပစ္လိုက္”

က်ိဳးဝမ္ USB Drive ကို သူ႔အိတ္ကပ္အတြင္းထဲသို႔ ထည့္လိုက္သည္။ ထိုအရာသည္ အမ်ားႀကီးမတန္ေသာ္လည္း သူသည္ အန္က်င့္ကို ျပန္ေပးရန္ မလိုအပ္ေတာ့ေခ်။

သူသည္ ေနမင္းၿဖိဳခြင္းက်င့္စဥ္ မွန္ကန္လား ဆိုတာ မသိေသာ္လည္း အန္က်င့္ေျပာသလို သူဖ်က္ပစ္လို႔ရသည္။

လမ္းခရီးတစ္ေလၽွာက္လုံး တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ မၾကာမီ သူတို႔သည္ သူတို႔၏ ဉီးတည္ရာေနရာကို ေရာက္ရွိခဲ့ၾကသည္။

က်ိဳးဝမ္ သည္ လီရႊမ္၏ စံအိမ္သည္ အလြန္အမင္း တန္ဖိုးႀကီးသည္ကို သိသည္။ သို႔ေသာ္ သူအခု ေရာက္ေနသည့္ေနရာကို ျမင္ရေသာအခါ ဇိမ္ခံပစၥည္း တန္ဖိုးႀကီးသည့္ အဓိပၸါယ္ကို နားလည္သြားသည္။ ထိုေနရာသည္ ဉယ်ာဥ္ႀကီး တစ္ခုလိုပင္ ျဖစ္သည္။

အန္က်င့္သည္ ကားေမာင္းရင္း အစီအစဥ္တက်ႏွင့္ လွပေနေသာ ဉယ်ာဥ္တစ္ခုကို ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့သည္။ ေနာက္ဆုံးေပၚ အေဆာက္အဉီးမ်ား မရွိေသာ္လည္း ယခုအေဆာက္အဉီးမ်ားသည္ ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ ဉယ်ာဥ္ႏွင့္ ျပည့္စုံစြာ ေပါင္းစပ္ထားႏိုင္သည္။
ယွဥ္ၿပီးၾကည့္လၽွင္ ျပည့္စုံစြာ ဘက္ညီေနသည့္အတြက္ အႏုစိတ္ ဒီဇိုင္းပညာရွင္ တစ္ေယာက္၏ လက္ရာမွန္း သိသာေနသည္။ သုံးခုတြဲ အေဆာက္အဉီး တစ္လုံး၏ေရွ႕တြင္ အန္က်င့္သည္ ကားရပ္လိုက္ၿပီး က်ိဳးဝမ္ကို အေဆာက္အဉီး၏ အဓိကတံခါးႀကီးဆီသို႔ တိုက္ရိုက္ေခၚသြား၏။

သူ ခန္းမႀကီးဝင္ေပါက္ကို ဝင္ေရာက္ၿပီးေနာက္ ရင့္က်က္ၿပီး တင့္တယ္ေျပျပစ္သည့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို ဆိုဖာေပၚတြင္ သူ႔အေဖက်ိဳးလင္ဖုန္ႏွင့္ အတူတူထိုင္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္သည္။

သူသည္ အမ်ိဳးသမီးကို အကဲခတ္လိုက္သည္။ သူ႔အေဖ က်ိဳးလင္ဖုန္ ပို႔ေပးထားသည့္ ဓာတ္ပုံထဲမွာ ေဖာ္ျပထားသည့္ အမ်ိဳးသမီး ျဖစ္သည္။ သူမသည္ အို႔ယန္လန္ျဖစ္ၿပီး အျပင္တြင္ ပိုမိုလွပၿပီး ႀကီးျမတ္သည့္ စိတ္ေနစိတ္ထား ရွိသည္။ သူမ ရင့္က်က္တည္ၿငိမ္ပုံ ေပၚလည္း အသက္(၃၀)သာ ရွိေနေသးသည္။