[ Book I ]ဂိမ္းေလးေတာ့ ေအးေဆးေဆာ့ခြင့္ျပဳ [ဂိမ်းလေးတော့ အေးဆေးဆော့ခွင့်ပြု]

Chapter 38

Zawgyi

အခန္း(၃၈) ငါတို႔ ဆက္ၿပိဳင္ၾကမလား?

လီေဝ့ယန္ စကားေျပာစရာမရွိ ျဖစ္သြားသည္။ ေနဝင္ခ်ိန္ေကာလိပ္မွာ ကူတိအန္ထက္ သန္မာသူမရွိဘူးဆိုတာ မဟုတ္ေသာ္လည္း ထိုသူမ်ားသည္ ေကာလိပ္၏ သူရဲေကာင္းအဆင့္ အတြင္းစာေမးပြဲတြင္ ပါဝင္ယွဥ္ ၿပိဳင္ေနသည့္ အဆင့္(၂၀) အတြင္းဝင္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သူတို႔သည္ သိသာစြာပင္ ကူတိအန္ထက္ သန္မာၾကသည္။

သို႔ေသာ္လည္း လီေဝ့ယန္ သည္ ထိုစီနီယာမ်ားႏွင့္ လုံးဝနီးစပ္ျခင္း မရွိေပ။ သူမ သူတို႔ကို သြားေရာက္စည္း႐ုံးလၽွင္လည္း သူတို႔သည္ မည္သည့္အေၾကာင္းျပခ်က္မွ မရွိဘဲ မလိုအပ္ဘဲ လာေရာက္ကူညီမည္မွာ မျဖစ္ႏိုင္ေခ်။ ထို႔အျပင္ တိုက္ပြဲသည္ စတင္ေတာ့မည္ျဖစ္သျဖင့္ ေနာက္က်ေနၿပီ ျဖစ္သည္။

ေကာင္းယန္ ႏွင့္ စုမိန္ တို႔သည္ ကူတိအန္ ကို တကယ္တိုက္ခိုက္ရန္ မရည္ရြယ္ထားပါ။ ကူတိအန္ကို ေရွ႕ထြက္ခိုင္းလိုက္ျခင္းမွာ လီေဝ့ယန္ႏွင့္အဖြဲ႕ကို ေနာက္ထပ္ စစ္ကူမ်ားေခၚဖို႔ အခ်ိန္မရွိေအာင္ တားဆီးရန္ ျဖစ္သည္။

“အမ ေဝ့ယန္ အခု ငါတို႔ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ”

မိန္းကေလးတစ္ေယာက္သည္ လီေဝ့ယန္ကို စိုးရိမ္တႀကီး ၾကည့္ေနသည္။

လီေဝ့ယန္ သည္ အံတင္းတင္းႀကိတ္လိုက္ၿပီး

“သည္အဆင့္ေရာက္မွေတာ့ ငါကိုယ္တိုင္ပဲ အေကာင္းဆုံးလုပ္ရမယ္”

“အမ ေဝ့ယန္ ဒါမွမဟုတ္ ငါတို႔ ဒီကိစၥကို ေမ့ပစ္လိုက္ၾကမယ္ေလ၊ ငါတို႔ တြဲဘက္သားရဲဉလည္း မလိုခ်င္ေတာ့ပါဘူး၊ ကူတိအန္က အရမ္း ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္၊ သူေဒါသထြက္လာရင္ မေကာင္းဘူး အမကို ထိခိုက္လိမ့္မယ္”

မိန္းကေလးမွ ဆက္ေျပာသည္။

မိန္းကေလးမ်ားသည္ အခုလိုျဖစ္သည္ကို မလိုလားေသာ္လည္း လီေဝ့ယန္ ကို အေလၽွာ့ေပးရန္ ေဖ်ာင္းဖ်လိုက္ၾကသည္။

“ငါတို႔ ဒီလူယုတ္မာ ႏွစ္ေယာက္ကို ဒီအတိုင္း လႊတ္မေပးႏိုင္ဘူး၊ အက်ိဳးအျမတ္အားလုံး သူတို႔ရသြားမွာကိုလည္း ခြင့္မျပဳဘူး”