Bi' Sözle

Anda Kal

Sonu hiç bu kadar düşünmemiştim
Düşündükçe kendimi unuttum
Düşündükçe bildiklerimi unuttum
Son oldu, sonum oldu anlayacağın.
Sen gidince kalbim kaldı ortada
Öyle bi çare, yapayalnız,
Kırıkları battı arada.

Dursun istersin her şey
Kıpırdamasın yaprak
Biz,birbirimize en yakınken dursun zaman
Geçsin yıllar uzun uzadıya
Ama hissizlik vursun bize
Akmasın bizim için zaman
Sen ve ben olalım akıllarda
Ne sen akrebi düşün ne de ben yelkovanı

En baştan geçsin zaman
İlk tanışmaya gidelim
Tekerrür etsin yaşanılan,her şeyin aksine
Ayrılık vakti geldimi yine başa sarsın,
Plak gibi.
Yine yeniden yaşasın her şey
Yok itirazım, sen bana kala
Bense sana enikonu divane

Hatırıma gelir bazen
Hatıram olursun en güzel yerden
Sonsuz olursun aklımda
Bilmediklerimi yaşarım, bilirim sende
Sabrı öğrenirim dudaklarinda
Yaşamayı öğrenirim gözlerinde

Umulmadık yerden sev beni
Kimsenin bilmediği, aklına gelmeyeceği
Kimsenin bulamayacağı yerde,
Utancında sakla beni.
En sonuna sakla
En soluna sakla beni..

Son yaklaştımı başlar korku
Sen yaklaştınmı baslar korku
Yok olmaktan korkarım,bazen
Son demekten...Demiş ya hani:
"Akıl olmaktan korkarım, kalp olmaktan
Olur ya kalp durur, akıl unutur
Ruh olup sevmek isterim seni
O ne durur ne unutur"