Gecenin karanlığında kalbimi ateşe verdim.Avucumda geçmişin gözyaşları.Bir köşede dizlerini karnına kadar çekmiş çocukluğum, üşüyor.Kendini yalnız hissediyor.İnan burası soğuk,senin kalbinden de soğuk.Sesim kırılıyor senin sessizliğinde.İnan ilk kez bu kadar çaresiz kalıyorum.Karanlığı sevmiyorum,inan bana kalbim son çare.Ateşi yere düşmeden avcumdaki yaşlarda sönüyor.O yaşlar inan bana çok güçlü.Engel olamıyorum.O yaşlar benim aşkımdan da senin sevgisizliğinden de güçlü.Sanırım o karanlık kadar güçlü.Onun kadar sonsuz.Son deminde artık,neredeyse bitti.Bu son nefesiydi kalbimin.Duydun mu? Bir an onun sesini tüm Dünya'nın duymasından korktum.Dünya duymazdı belki ama sen duyarsın sandım. Yanıldım...Duymadın...
Böylece karanlığa karşı koyamadım.Karanlık yine galip geldi,savaşamadım.Bir kez daha gücünü gösterdi bana.Tek başıma göğüs gerdiğim bu savaşta yine mağlup taraf benim.Onca savaşın ortasında yine olan benim kalbime oldu.
________________________
Hikayemin yeni bölümünü okuyup beğenmeyi,yorum atmayı ve daha önceki bölümleri okumayı unutmayın :)
Keyifli Okumalar...
Instagram : @bisozle
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bi' Sözle
RomanceEn büyük afettir Nar-ı Aşk. İnsanı tepeden aşağı yakar da yakar. Kalbi bırakır sona. İşte en büyük yangın o zaman başlar.
