Bi' Sözle

Acı Mürekkep

Ruhum gecenin sisini de alıp uzaktan beni izliyor ve yine halime acıyordu.Bedenimse alışmış garibim, yadırgamadı salıverdi oracıkta onca yükünü.
Avuntum arada bi yokladı,çaldı kapımı. Kalbimse açmak için kapıyı, kalkar gibi oldu. O da akıllanmıştı sonra diz çöktü olduğu yerde.
İhtimali geldi sonra,onu da aklım def etti. Bana kalan yine gözyaşı dökmekti.Yine zordu bana yine bela. Rüyası ruhumu rahatsız ediyordu,sisi karıştı araya göremedim. Nispeti çaldı kapımı,kadehimden kızılcığımı içip kalktım ama yapamadım. Tarifi zor ya, üzgün olunca boğazın ağrır konuşmak zor gelir,o an kelimeleri tükensede Dünya'nın ya da tüyü bitse dilimin.
Kaderim,imkanları pek sevmiyor. Garibimin mürekkebi hep yitik. Kağıdı acıta acıta yettirmeye çalışıyor sahneyi.Ama bilmiyor beni bitiriyor.
Keşke mürekkebi bitse de acıtamasa kağıdı.