Gözlerimi uzaklarda unutmuşum,dalmışım en derine.Yokluğum,hasretim orada.Karanlık.Aklım gibi karmakarışık burası.Hisset,dokunuyor buradakiler.Kırıklarım.her yerdeler,acıtıyorlar.Unutulmuşum diyor acılarımdan biri.Yokmuşum gibi hissettiriyor kendimi bu his bana.Sanki göz görmemiş gibi beni.Unutmak neden? Unutacaksan 'görüşürüz' deme bana gözlerin çoktan unutmuşken.Konuşuruz deme dilin benim adımı hiç anmazken.Özledim deme kalbin bana hiç atmazken.Doğru ol,aklındakileri dilinden kus.Dök ortalığa her şeyi.Sarı sandık,naftalin de orada,aklında.kendini bul,kendin ol her zaman.Unutmam deme bana.Unutacaksın.Sen istemesen bile aklın unutacak beni.Hiç giremediğim o kalbin dünden silecek zaten.Unutmam deme.Umut verme yok yere.Umut veripte onu kaybeden bir insan nasıl olur? Bunu düşün ilk önce.Kırıklar içindeki beni düşün.Yara bere içinde her yanım.Umudu kaybetmiş insan için "Hatalar unutturmaz,yapılan doğrular söyletmez kendini.Umutlar yitmek ister hep.Bütün renkler siyaha çalmak ve sabahı uykuya dalmak ister Dünya'nın."demek yanlış olmaz bence.Böyle düşünüyordur yani herkes.
Günler gelir geçer unutmaya başlarız artık.Vazgeçeriz olmadı.Bakarsın şans senden yanadır ve akılda kalmaz anılar,senden önce unutur kalbin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bi' Sözle
RomanceEn büyük afettir Nar-ı Aşk. İnsanı tepeden aşağı yakar da yakar. Kalbi bırakır sona. İşte en büyük yangın o zaman başlar.
