Bi' Sözle

Kâria (Kıyamet)

Sen hiç avundun mu olmazlarla? Ya da hiç kendini yalnız hissettiğinde,kimsesiz olduğun aklına geldi mi? Suçlu olmayıpta bir zanlı gibi yargılandığın oldu mu hiç? Bir gün bir çiçek gibi açtığında,güzel koktuğun için kestiler mi seni? Rüzgar olup yazın kavurucu sıcağında estiğin için bir kutuya hapsettiler mi seni? Renklerinden utanıpta gökkuşağı olmaktan vazgeçtin mi? Dilek olduğunda bağlandın mı köksüz bir ağaca?Geceyken gündüzü;güneşken,ay olmayı istedin mi? Kuş olduğunda,uçtuğun için cezalandırıldığın ya da bir gölge olduğunda ele gelmez olduğun için üzerine ışık tutan oldu mu hiç? Ben bunların hepsi için seni suçluyorum.Yanımdayken kimsesiz olmamın,suçlu değilken zanlı tutulmamın sebebi sendin.Renklerimden utandığım veyahut beni güneşe ve geceye küstürdüğün için seni suçluyorum.Sen birini severken denizinde boğuldun mu? Ya da cennette yürüdüğünü zannederken alevlerin içinde kendi Kâria'nda buldun mu kendini? Ben buldum!