Ruhum beden evinden ayrılıyor. Son deminde boğazı yakan o acı tadı var artık hayatımın.Evrenin tüm yenilgilerini kabul ettim. Yitenim ben, bitenim,galibin değil mağlubunum senin. Tüm beyaz bayrakları serdim yoluna,eğilen bütün başlarım ben. Bir şey ne kadar fazla olabilirse oyum ben,aşırıyım. Utancımın olmadığı,gururumun beni anmadığı zamanda bütün "git"lere gereksiz bir vefayım ben.
Saymıyorum artık kaçıncı yüzüm bu. Hangisine güleceksin?
Kendi kendine bi' köşede kimseden habersiz yanan, yandığına da yanan, çaresi bile çare getirmeyen o küskün çocuk.
Şimdi ben bu haldeyken sen ister yan,istersen kül ol; ister biçare istersen çarem ol. Bana gelme!
Benim gönlüm ateşten soğudu,çaresi çareleri aştı yüreğin,kendinden başkasına değmiyor artık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bi' Sözle
RomanceEn büyük afettir Nar-ı Aşk. İnsanı tepeden aşağı yakar da yakar. Kalbi bırakır sona. İşte en büyük yangın o zaman başlar.
