Hayatımın yası, solan mevsimim, içimdeki mıh, kalbimdeki har, adağımdır kırılan boynum, senindir al.Bu bendeki kağıt kesiği, bu bendeki gün batımı,açamayan çiçek, küskün çocuklar ve göğün bütün yağmurları hatıramdır al.Şimdi yetim bir dünyadır, denizini özleyen martılar, kök saldım yokluğuna beni ancak bir ağaç anlar.Hasretle nasıl başa çıkar ağaçlar? Ya denizler,nasıl ağlar? Ah bu bendeki sonbahar bu bendeki kırık dal, kanımda solan kırmızı, kirpiklerimde kar, hasretindir yar.
Hiç olmazsa rüyalarda sar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bi' Sözle
RomanceEn büyük afettir Nar-ı Aşk. İnsanı tepeden aşağı yakar da yakar. Kalbi bırakır sona. İşte en büyük yangın o zaman başlar.
