Bugün anılarımdan biri ziyaret etti aklımı.Seninde içinde olduğun,hem canımı yakan hem de beni hayata bağlayan;küçük bi' anı işte.
Kalbimde ağırladım.Dostum muydu yoksa uzak bi' düşman mıydı bilemedim.Ama atmak istiyordum onu, kovmak istiyordum.Oysa,gelipte bi' türlü kalkmak bilmeyen misafir gibiydi.Geldi ve gitmedi,bekledi.Uzun uzun,yavaş yavaş kaldı içimde.Canımı yaka yaka dolaştı vücudumda.Sanki bilerek acı veriyor gibiydi.Bense baka baka doyamadım o anıya.Deriyi söküp atan rüzgar gibiydi.Yakan bi soğuk su,yorganlarca sarılıp yinede buz gibi olan ayaklar gibiydi içim.Bir yanım git artık diyordu,asıl yanım kal bende gitme gözlerimden,unutturma kendini,özlem olma bana diyordu.
Günah bana! O kadar anı...Bir tanesi geldi aklıma perişan oldum,kim bilir bana hepsini hatırlatsa sevgili aklım(!) neler olur bu tarafta.
Dalgasını geçiyorum aslında.Keşke gelse,hatıram olsan en güzel yerden.Ama seni görebildiğim tek yer rüyalar artık.Deli diyorlar bana,ah bu ayrılık!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bi' Sözle
RomanceEn büyük afettir Nar-ı Aşk. İnsanı tepeden aşağı yakar da yakar. Kalbi bırakır sona. İşte en büyük yangın o zaman başlar.