Bu sessiz geceler şahittir kanlı gölgeme.O ne kısalır ne de uzar.Tutuklu ve tekdüze.İçin için ağlar ve duyulmaz sesi.Geceyle yarışır sanki.Seni gölgeme benzetiyorum.Yakınımdasın ama dokunsam hissedemem.Ağlasam,karışmaz kanın kanıma.Bi o kadar yitiksin bi o kadar da masum.Yokluğunun pençesidir zifiri karanlık,hapsoldum yine.Eşelemekle delinmezsin.Yokluğunun uçurumunda içimdeki nefsime kurban gidiyorum.Dudakların arasında bir avaz kelimeyim şimdi.Ne oldu bize? Neydi bunun adı;yokluk mu ihanet mi? Benim kalbimden öylece izinsiz çekip gidecek misin? Yaralarım kanıyor sen gittikçe.Derin bir yırtık gönlümde.Kanım çekiliyor sol yanımda.Gitme desem dinler mi,yoksa daha çıkmaz mı düze? Tüm kusurlara perde olan gece,neden bu acıma perde çekmezsin.Galip gelen yine sensin.İçi boşaltılmış gecenin zifiri deminde,yıpranmaya yüz tutmuş duygularımı parlatıyorum.Senin yokluğunda oturdum gecenin namlusuna,ben konuşucağım ben dinleyeceğim.
______________________________
Arkadaşlar merhaba!Hikayemi beğendiyseniz beğen butonuna basmayı unutmayın ve yorumlarınızı da eksik etmeyin :)
Hikayelerimden kesitler paylaştığım instagram hesabım @bisozle 'yi takip ederseniz beni mutlu edersiniz.Sizi seviyorum,güzel günler ❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bi' Sözle
RomanceEn büyük afettir Nar-ı Aşk. İnsanı tepeden aşağı yakar da yakar. Kalbi bırakır sona. İşte en büyük yangın o zaman başlar.
