İntikam Kırmızısı

Tanıtım Bölümü

Bir tanıtım videosu olmadan olmaz şimdi...

Geçmiş peşinizi bırakmazken, gelecekten ne bekleyebilirdiniz ki? Hiç bir şey! Geçmişinizle, geleceğiz arasında kalırdınız. En kötüsü de bazen peşinize düşen bu geçmişin farkında bile olmazdınız...

Scarlett : Kırmızı

Belki de her duygunun, her ruhun, her insanın az da olsa rengidir kırmızı. Tüm duygulara tercüman olur. Acıyla ağlayan kan kırmızı gözlerden tutkuya ve aşka, hüzünden neşeye ve heyecana kadar eşlik eder. Sıcaktır, ateşlidir belki ama bir resimde ya da kan kırmızı boyanmış bir duvarda insana buz gibi soğuk da gelir bazen. Bizi teğet geçen ihtimalleri hatırlatır. Bizi yaşama geri çağıran, hayata döndüren renktir aynı zamanda. Kırmızı kiraz desenleriyle süslü bir mutfak önlüğündeki, kırmızı bir battaniyenin sunduğu sıcaklıktaki, ya da bir halının kırmızı desenlerinde saklı detaylarıyla bir evi yuva yapan ayrıntılardandır.

Asla tek bir anlamı olmaz! Hep çelişkilerle doludur.

Ancak benim için kırmızı, asla huzur bulamadığım çocukluk evimin çatısındaki tuğlaların rengiydi. Babam hep tutkunun rengi olduğunu söylerdi. Kırmızı onun favorisiydi.

Kırmızı, spor arabasının rengiydi, ebeveynlerimin odasının duvarlarının, yatak örtülerinin, halılarındaki baskın desenin rengiydi. Babam için tutkunun, heyecanın ve baskının rengiydi kırmızı

Babamın, annemi defalarca her aldatışından sonra ona getirdiği güllerin rengiydi. Yıldönümleri ve özel günlerinde aldığı gerdanlıkların, küpelerin, bileklerin göz kamaştırıcı taşlarının rengiydi. Bir yalanı yaşamanın rengiydi kırmızı.

Annemi giyinmeye zorladığı kıyafetlerin rengiydi.

Sürmesini istediği rujun, parmaklarından eksik etmemesi gerektiğini sürekli hatırlattığı ojenin rengiydi. Zorbalığın rengiydi kırmızı.

Annemin hemen hemen her akşam yüzüne ve vücuduna yenilerini eklediği yaraların rengiydi ve babamın o gecelerde ellerinden ne kadar yıkarsa yıkasın artık tam olarak çıkartamadığı anneme ait kanın rengiydi. Şiddetin rengiydi kırmızı.

Babamın iflas ettikten sonra önce anneme doğrulttuğu o silahı ateşlediğinde, yüzüme saçılan anneme ait kanın rengiydi. Vahşetin rengiydi kırmızı.

O an hissettiğim dehşet ve korkunun rengiydi kırmızı.

Babamın hemen ardından bana doğrulttuğunu belli belirsiz fark ettiğim namlunun arkasındaki gözlerine yer etmiş renkti. Öfkesinin ve acısının rengiydi.

Tutukluk yapan silahı en sonunda kendi alnına dayayıp tetiği çekmeden önce, "Şanslı günündesin Kırmızı." demişti bana.

Hemen sonrasındaysa tetiği çekmiş ve kırmızı, odanın duvarlarından birine saçılan kanının da rengi olmuştu benim için. O an çoktan mahvolmuş hayatımın rengiydi kırmızı. Korkunun rengi, nefretin rengi, mutsuzluğun rengi...

İşte yıllar sonra geldiğim yer burasıydı. O günden ve ruhumda kara bir leke gibi kalan anılardan arınıp, bakışlarımı demir parmaklıklı pencereden uzaklaştırarak tekrar ana dönmem zihnimde günler, ancak gerçek hayatta belki de sadece saniyeler sürmüştü.

Daha da önemlisi, "Scarlett, ziyaretçin var." diyen kadının sesini duyduktan ve hemen arkasından içeriye giren orta yaşlı iki adamı gördükten yaklaşık bir saat kadar sonra, kırmızı artık intikamın rengi olacaktı benim için.

Kırmızı için yeni bir tonum olacaktı.

Kırmızının; yalanlar, ihanet, acı, gözyaşı, kan ve her şeyden çok intikamla dolu yeni bir tonu.

İntikam kırmızısı...

İlk kitabın finalini de bu şarkıyla yaparız. (Her şey nedenini bilmediğim bir şeyle başlar 😉)

❤❤❤❤❤

İlk defa fantastik ya da bilim kurgu öğelerinden komple arınmış böyle bir hikayeyle karşınızdayım. Çok ama çok uzun zamandır yazmak istediğim bir hikaye ancak Scarlett'ın hikayesi. Hatta bir süre önce yayından kaldırsam da, zamanında biraz kendimden biraz da planlarımdan bahsettiğim Biz Bize'yi okuyanlar belki hatırlayacaklardır bu hikayeden bahsettiğimi. Bolca romantizm, heyecan, gizem, gerilim ve psikolojik unsurlar okuyacağımız bir hikaye... "Katil Kim?" şeklinde ilerlemeyecek olsakta kafamızda bolca nedenler ve nasıllarla okuyup, sık sık ters köşelere yatacağız umarım.

Ben yazarken heyecandan kıpır kıpırım hala...

Kısa süre sonra da yayınlamaya başlarım diye düşünüyorum.

Umarım siz de seversiniz.

Hepinizi kocaman öpüyorum.  😘😘😘

İyi akşamlar, yarın Cohen'in yeni bölümde görüşmek üzere...