Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Senin için öldürürüm."
Sözler rahat sessizliği bir bıçak gibi kesiyor ama sen gerilmiyorsun. Güzel dudaklarında sevecen bir gülümseme beliriyor ve kanlı parmak boğumlarını temizlerken sevgiline bir bakış atıyorsun.
Son zamanlarda Toji mafya patronu olarak geçirdiği uzun bir günün ardından eve geldiğinde içine düştüğünüz bir rutindi. İster onun kanını, ister bir başkasının kanını temizliyor ol, Toji teselliyi sende buldu. Bundan keyif aldı çünkü ona gösterdiğin sevgi ve ilgi asla bıkmadığı bir şeydi.
Birden fazla can alabilirdi ama sen burada oturup yaralarını temizliyor ve tedavi ediyor olurdun. Karanlık, iğrenç, cehennem gibi görünen hayatında onun tek ışığı sendin. Sen onun tek feneriydin ve onu söndürmekle tehdit eden herkesi öldürürdü.
Ve bunu biliyordun.
"Biliyorum." Parmak boğumlarına antiseptik sürerek cevap verirsin. Huysuz adamdan küçük homurdanmalar duyulabiliyordun.
Sen yaralarına son pansumanları bitirirken, yanan sigaradan ağır bir nefes çekmek için elini kaldırdı. İlk yardım çantasını hemen lavabonun altına koyarsın, bir çift güçlü el belini kavrayana kadar zar zor kaldırırsın. Onun kucağına çekiliyorsun ve sevgilinle yüz yüze gelmeye zorlanıyorsun. O keskin bir nefes daha alırken, narin parmakların ağzının köşesindeki yara izini takip ediyor. Senin uykulu ifadeni görünce ciğerlerini duman kapladı ve nikotin beynini keyifle uyuşturdu.
Seni uyandırdığı için kötü hissetmişti ama sabah çarşaflarda kan olduğu için ona bağıracağını biliyordu. Bu yüzden geniş gövdesi kapıdan içeri girdiğinde sessiz kalma zahmetine katlanmadı. Aptalca bir hata yaparak kapıyı tekmeleyerek açtı ve seni uykundan uyandırdı.
Sen kafasına bir kurşun sıkmadan önce bileğini hızla kavradığını ve "Benim, prensesim." dediğini hatırlıyor. Bu, Toji Fushiguro ile karşılaştıktan sonra öğrendiğiniz birçok savunma tepkisinden biriydi.
Sen o olduğuna anladıktan sonra - uykun sonunda bilişsel yeteneklerini serbest bıraktı - elin yastığın altındaki soğuk metalden çekildi. Yataktan kalktın, elini tuttun ve onu arkandan banyoya sürükledin. Yaralarıyla ilgilenme rutinin başlıyordu.
Ve şimdi kucağına oturdun, yaraları tedavi edildi, çarşaflarını mahvetmekle tehdit eden kan artık kalmadı.
Öyleyse neden tam olarak yatağa geri dönmedin? Toji'nin seni yataktan sürüklemesinin daha önemli bir nedeni olduğunu hissediyordun.
Ve her zamanki gibi, hislerin doğru çıktı.
"Geçen hafta sonu kulüpte seni rahatsız eden o herifi hatırlıyor musun?" Toji'nin huysuz sesi sessizliği bozdu ve yüzünün düşünceli bir ifadeye dönüşmesini izledi.
