Nazlı Kuş (GxG)

-14-

"Biraz daha hızlı yürür müsünüz!?" Dememle aylak aylak arkamdan gelen arkadaşlarıma baktım.

"Amınakoyayım normalde sabahları spatula ile kazıyıp alıyoruz seni asfalttan." Emre'nin konuşmasıyla Cemre tek parmağını onun dudaklarına götürdü.

"Bugün aşkıyla kavuşacak."

"Aşkıyla kavuşacak diye ben neden okula koşarak gidiyorum,olacak iş değil."

"Yüzyılda görülmemiş olay canım."Emre ve Hakan ikilisine bakıp gözlerimi devirdim.Bugün göz devirme günü.

Heyecanlanmıştım,çünkü bugün Eliz ile konuşabilecek ona dokunabilecektim.Ondan üç gün istememin bir amacı yoktu belki ama şu an anlamıştım.

Yani dün gece anladım.

Onu özlemiştim,eksik hissetmiştim.Sanırım Eliz'i seviyordum.

Eliz'i seviyordum?

Eliz ve ben.

Başkasından duysam 'aynen kardeşim siktir git' diyebileceğim bir olaydı bu.Lakin kendi ağzımdan duymuş olmak,çok fena ters köşe etmişti beni.

Evet evet bunları dün gece söyledim,aynaya karşı.

Hızla yürüdüğüm okul yolunun ardından okulun kapısını görmemle acele şekilde etrafa bakmaya başladım.

Bir el omzumu dürtünce hızla dürtüldüğüm yere döndüm.Cemre'ydi.

"Acilen şu siyah arabanın içine bakman lazım."

Dediğinde etrafa baktım.Siyah araba yoktu ki.

"Nerde la araba Cemre?" Dediğimde bıkkınlıkla puflayıp beni 180 derece çevirdi.

Gördüğüm siyah arabanın içerisinde camından bana bakan güleç suratla olduğum yere çakıldım.

"Gazan mübarek olsun kardeşim benim." Diyip sırtıma vurulmasıyla öne itildim.Arkama bile bakmadan arabanın oraya gittim.

Onu çok özlemiştim.Hemen yanına gidip onu ne kadar özlediğimi falan söylemek istiyordum.

Camdan sarkan elinde sigara vardı,benim gelmemle sigarasını diğer eline aldı.Gülerek konuşmaya başladı.

"Bugün okulu ekiyormuşuz?Kuşlar söyledi." Dediği şeye güldüm.

Hızlıca arabaya bindim,kemerimi bana bir şey demeden bağlamasıyla kokusu burnuma gelmişti.gözümü kapattım.Kahve gibi kokuyordu,kahve kokusuna bayılırım.

Çok özlediğimi söylemiş miydim?

"Günaydın Nazlı kuşum." Demesiyle ona bakmaya devam ettim.

"Konuşsana yavrum ne oldu ya." Aptal gibi göründüğümü farkedip kafamı sallayarak tekrar ona doğru döndüm.

"Esra ile nereden tanışıyorsun lan sen!" Dediğimde aşırı gür bir şekilde kahkaha atmaya başladı.

Gerçekten kafana sıçayım Nazlı.Sen o kadar özle,sevdiğini fark et,sabah sabah yapılan jest karşısında nutkun tutulsun,ilk cümlen bu mu gerçekten Nazlı?

"Gerçekten mi Nazlı,bir günaydınım bile yok mu?" Hala gülüyordu.

"Yok! O mutfak robotuyla seni yan yana düşündükçe bana bir geldiler Eliz."

"Mutfak robotu mu?" Artık bacaklarına vura vura gülüyordu.

Bacakları çok güzel.

Ya Esra dokunduysa?

"Herkesle bir sohbeti var kızın,öyle diyorlar ona.Hadi söyle nereden tanıyorsun robotu?"dediğimde gözlerini yukarıya kaldırdı,gülüşünü kesti ama hala minik gülümsüyordu.