Nazlı Kuş (GxG)

-42-

-Günaydın ya, sabah mı olmuş?-

"Bir hal çaresi bulunur illa ki Nazlım, hemen pes etmesen mi he?"

Gökçe'nin yorumunun ardından kafamı hızlıca yastığıma gömdüm, bu çelişki beni bitirecekti.

"Onun ben cibiliyetini sikeyim! Götü rahatta ya amınakoduğumun kayınpederi."  Eltimin küfürü de bir başka oluyormuş. "Ne pesi abi! Eliz'e anlatalım işte diyorum." Cemrenin cümleyi bu şekilde bitirmesiyle kafamı hızla kaldırdım.

"Hayır!"

"Ne demek hayır Nazlı!"

Ayağa kalktım "Aile dramasına sebebiyet vereceğim, araları bozulsun istemiyorum Cemre? Anlıyor musun?" Dedim burnum yanarken.

Zaten zor durumdaydım, ne yapmalıydım ne yapabilirdim bilmiyorum.

Eliz'e anlatsam, babasıyla kavga eder evi terk eder veya bir şey yapar! Eliz'in sinirine güvenmiyorum.

Ya annesi?

Annesine çok düşkün Eliz, onu üzmemek için zaten beni bırakır. Asla kendimi aynı kefeye koyamam çünkü.

Anne o anne!

Ne yapacağım!

"Sakin kafayla düşüneceğiz sakın ayrılayım deme şu an Nazlı! Bozuşuruz." Diyen Cemre ile kafamı sallamaktan başka bir şey yapamadım, çünkü telefonum çaldı.

Arayan Eliz'di.

Hissetmiş miydi?

"Alo."

"Güzeller güzelim ne yapıyormuş?"

Hiç aşkım ne yapayım işte bugün baban hafiften tehdit etti beni, ailen ile sen arasında karar verirken kafayı yiyorum. Ya sen?

"Oturuyoruz kızlarla sen?" Dedim gözlerimi kızlara çıkarırken. Gökçe ağzıyla "soğuk yapma" demesiyle toparlandım tabii, belli etmemeliydim onun suçu yoktu.

"Bizde Göknur ile buluştuk şimdi,  bebeğim bizim bir planımız var."

"Ney planı sevgilim?" Dedim neşeli çıkarmaya özen gösterdiğim bir sesle.

"Diyoruz ki korku evine mi gitsek?"

"Ne zaman?"

"Bugün."

"Bugün mü?"

"Evet çiçeğim, saat daha üç zaten. Bir saate buluşup gideriz. Alırız biz sizi." Demesiyle hafiften gülümseyerek kafamı salladım.

"Olur bebeğim, kızlara da sorayım."

"Tamam yavrum, haber verirsin. Öptüm."

"Bende öpüyorum."

Kapattım telefonu.

Bugün belli etmemeliydim, olmamış yaşanmamış gibi düşünmeliydim. Her ne kadar organlarımı dahi hd gören ve hisseden bir sevgilim olsada, belli etmemeye çalışacaktım.

Umarım başarılı olurdum.

Bana merakla bakan gözlere dönüp "Korku evine gidiyoruz, altımıza sıçacağız hayırlısıyla." Dedim bir saattir ağlamaktan akan burnumu ciğerime kadar çekerken.

—
-Bu sahnede sebepsiz Cem Karaca-bindik bir alamete dinledim, bu bilgiyi ne yaparsanız yapın-

"Abi, korku adamına vurursak ceza alıyo'z mu?"

"Evet abim oyun dışı ediliyorsunuz."

"O bize vurursa nefsi müdaafaya düşsek kim ceza alıyor abi?"