MOON ⚜ ENHYPEN × &TEAM ✔

62. Bölüm

"Heeseung! Bırak onu!" ~Cheonsa

EJ beni tuttuğu için, çırpınmaktan ve bağırmaktan başka yapabileceğim hiç bir şey yoktu. Ama bir şekilde, Heeseung Jiweon'u öldürmeden, bir şey yapmalıydım.

"Abi, bir şey yap!" ~Cheonsa

"Sadece sessiz ol." ~Sunoo

Sunoo'nun da gözleri kırmızıydı ve sesi her zamanki gibi çıkmıyordu. Bakışları aynı değildi. O da mı sinirliydi?

Beni tutan EJ ve Sunoo gibi Heeseung'ın yanında duran K'in de gözlerinin rengi git gide değişmeye başlamıştı. Hatta K'in göz rengine şimdiden sarı diyebilirdim.

"Rahat dur artık! Kıpırdanmayı bırak! Sen kıpırdandıkça gücümü kullanıyorum ve en sonunda canın yanacak!" ~EJ

"O zaman beni bırak ve Heeseung'a engel ol!" ~Cheonsa

"Kes sesini artık!!" ~K

K'in bağırışı ile, kıpırdanmayı bıraktım. Onun sözlerine boyun eğmek zorunda hissediyordum kendimi. Oysaki, EJ ne derse onu yapmalıydım.

EJ, Gerçek Alfa'ydı. Yani nadir ve en güçlü Alfa'lardan. Bir sürü kurmuş, başka bir Alfa'nın aralarına katılıp, önderlik etmesini beklemeden, iradesini ve gücünü kendi kendine arttırıp, Alfa olmuştu. Bu çok nadir bir durumdu. Bu Alfa'lara Gerçek Alfa deniyordu ve sıradan bir Alfa, ona kafa tutup, onun sürüsünün Alfa'sı olmak istediğinde, kazanma ihtimali ancak %25'i zorluyordu.

Ve ben EJ'dan değil, K'den korkuyordum. Belki de EJ bana çok nazik davrandığı için, ona karşı şımarmıştım ve onun sözlerine itaat etmiyordum. Ama K, gülen yüzü ne kadar güzel olursa olsun, benim aptal güçlerim yüzünden hep bana kızardı.

Sadece... Jiweon'da bana karşı nazik yaklaştı. Bana saldırmaya çalışmadı. Tıpkı Heeseung gibi, aslında kendini kontrol edebiliyor. Ve bunun için, izin almak istedi.

Heeseung kendini kontrol edebiliyor ama ben ona izin verdiğim için, kendini bir yere kadar bastırıyor olmalı.

"Bırak beni! Bir şey yapmadım!" diye bağırdı Jiweon, boğazındaki acı ile.

"Bir şey yapmadın mı? Emin misin? Sana kanını vermeyeceğini söyledi ama sen üstelemeye devam ettin. Sence onu koruman umrumda mı? Benim olana göz dikmen, seni yaşatır mı sanıyorsun?" ~Heeseung

Bırak onu... Lütfen. Bu sen değilsin.

"Kes sesini!! Benimle konuşmaya çalışma!!" diye bağırdı Heeseung, bana dönerek.

"O zaman bırak onu!!" ~Cheonsa

"Öldür onu." ~K

"Evet. Fazla oyalanıyoruz. Bitsin artık." ~Sunoo

"Abi... Sen... Sunoo, sen neden aptal gibi davranıyorsun?! Buna engel olmalısın!" ~Cheonsa

"Heeseung hyung mühürlün. Yani kanını içebilir. Ama o kız, hiç bir şey. Yani kanını içmek istememeli. Sonuçta, kanın akmıyor. Açık yaran yok. Farklı durumlarda, farklı davranılması gerek. Bizi anlayamazsın. Biz aynı değiliz." ~Sunoo

Haklı... Aynı değiliz. Abim ama onu tanımıyorum. O sabah yanından ayrıldığım Sunoo değil bu... Bu vampir olan Sunoo.

Gözümden akan bir damla yaşın, EJ'nun eline değmesi ile, EJ elini acı ile çektiği anda, bende bunu fırsat bilerek Heeseung ve Jiweon'a doğru koştum.

Böyle olmamalıydı, EJ cidden bana zarar vermekten korktuğu için güçlerini çok az bir miktarda kullanıyordu anlaşılan. Eğer gerçekten kullansaydı, bunu hissetmezdi bile.

"Yanıyor! Bunu nasıl yaptın?!" ~EJ

Bilmiyorum... İstemeden oldu.

K beni saçlarımdan tutarak durdurmuştu. Saçlarımı kurtarmanın hiç bir yolu yoktu. Onun güçleri yüzünden, saçlarım ve kafa derim birlikte ayrılırdı vücudumdan.

Daha fazla ne yapacağımı bilemediğim için, ayakkabımı çıkarıp, Heeseung'ın kafasına attım.

"Bırak onu! Aptal vampir!" ~Cheonsa

Jiweon'u bırakması ve yanıma gelmesi resmen aynı anda olmuştu. O sırada K'de saçlarımı bırakmıştı. Ben bunun neden olduğunu idrak edemeden, Heeseung'ın sivri dişleri, boynumda hâlâ yarası ceza için duran yerle aynı şekilde buluşmuştu.

Ama bu sefer, bu acının haddi hesabı yoktu. Sanki bir yerimi koparıyor gibiydi.

K, EJ, Sunoo ve yarasının yavaşça iyileşiyor olmasından dolayı acı çeken Jiweon, öylece bize bakıyordu.

Bense kendimi kurtarmak için tekrar çırpınıyor, ağlıyor ve benden habersiz dışarıya çıkmaya hazır olan güçlerimi içimde tutmak için direniyordum. Yoksa önce ben ve Heeseung olmak üzere, bu odadaki herkese zarar verecekti güçlerim.

Acı dinmiş, içimde güçlerin hareket etmediğini hissetmiştim, yok olan görüntü ve bununla birlikte gelen siyahlık yüzünden.