En arka sıradaki tek boş yere oturdum.
"Hoşgeldin." ~Niki
"Hoşbuldum..." Dedim kısık bir sesle.
Sunoo kapıdan gülümseyerek el sallamış ve kapıyı kapatıp gitmişti.
Niki kafasındaki kitabı indirip önüme koydu.
"Dersi bu kitaptan işliyoruz. Ben sana getirebilirim. Sınıftan ayrılan biri vardı, onun aldığı kitap bende." ~Niki
"Teşekkürler..." Kısık sesim daha da kısılıyordu.
"Sayfa 96'yı açalım arkadaşlar. Karmaşık sayılara şu andan itibaren giriş yapmış bulunmaktayız. Kısa bir konu zaten." ~öğretmen
Tahtada ders ismi yazmasa dersin matematik olduğunu anlayamazdım.
"Arkadaşlar tahtada kısa bir bilgi var. Onu kullanarak yapacaksınız ilk 2 soruyu." ~öğretmen
"Bu ne? Nasıl yapacağız? Nasıl yapacağımızı öğretmezse nasıl yapabiliriz?" ~Niki
"4'e kadar yazdıysa... 4'te bir kendini tekrar mı ediyor?" Diye sordum.
"Yanımda zeki bir arkadaşımın olması iyi oldu. Cidden mantıklı." ~Niki
Arkadaş mıyız? Arkadaş mı olduk?
"Sadece... Mantık yürüttüm." Nereden aklıma geldi hiç bir fikrim yok...
"IQ'n kaç senin? Yoksa çalışıp mı geldin?" ~Niki
"Hayır... Soruları yapmamız gerekmez mi?" Diye sordum. Vakit geçiyordu.
"Peki..." ~Niki
Soruları birlikte tartışma ve şaka ile çözmüştük. Kolay olmuştu.
Niki kalemini düşürünce aynı anda kalemi almak için eğildik. Ben aldım ve Niki'ye verdim. O sırada ellerimiz değince çokta soğuk olmadığını fark ettim.
"Ellerin... Çok sıcak değilmiş. Üşüyor musun?" ~Niki
"Hayır... Senin ellerin daha soğuk. Senin daha çok üşümen gerekir." Dedim. Benim kansızlığım vardı. Ama o?
"Kimin üşüdüğünün kavgasını mı yapacağız? Hava serin. O yüzden ellerimiz ve ayaklarımız üşüyordur. Tenefüste okulu gezmek ister misin? Hem ısınırız." ~Niki
"Bu tenefüs olmaz. Yani gezemem. Okula bir kaç arkadaşımla birlikte başladım. Bu katta da var. Onun yanına gitmem gerek. Ama sende gelebilirsin. Tabii, sorun olmazsa." Dedim. Utanmadan konuşmak benim için biraz zor olmuştu ama başardım.
"Tamam. Gelirim." ~Niki
Öğretmen pek bir şey anlatmadan soruları çözdürüyor, sonra kontrol ediyordu. Yani pek verimli bir ders değildi. Ders bu şekilde geçmişti. Zil çalınca Niki ile beraber sınıftan çıktım.
"Niki! Soya!" ~Sunoo
Soya, ben. Benim. Evet.
İkimizde arkamızdan seslenen Sunoo'ya döndük.
"Sunoo hyung, iyi ki Soya ile ilgilenmemi söyledin. Bütün soruları onun sayesinde çözdüm. İlk kez matematikte bir konu anladım." ~Niki
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MOON ⚜ ENHYPEN × &TEAM ✔
Fanfiction𝐾𝑒𝑛𝑑𝑖𝑛𝑖 𝑏𝑒𝑙𝑙𝑖 𝑒𝑑𝑒𝑛 𝑘𝑎𝑟𝑎𝑛𝑙ı𝑘... 𝐻𝑎𝑟𝑒𝑘𝑒𝑡 𝑒𝑡𝑚𝑒𝑚𝑖 𝑒𝑛𝑔𝑒𝑙𝑙𝑒𝑦𝑒𝑛 𝑒𝑙𝑙𝑒𝑟 𝑏𝑒𝑛𝑖 𝑠ı𝑘ı𝑐𝑎 𝑡𝑢𝑡𝑢𝑦𝑜𝑟. 𝐴𝑔̆ı𝑟 𝑏𝑖𝑟 𝑘𝑜𝑘𝑢 ℎ𝑒𝑟 𝑦𝑒𝑟𝑖 𝑠𝑎𝑟𝑚ı𝑠̧, 𝑘𝑎𝑟𝑎𝑛𝑙ı𝑘𝑙𝑎 𝑢𝑦𝑢𝑚 𝑖𝑐̧𝑖𝑛𝑑𝑒...