အသင်္ချေစာဖတ်သူ၏ရှုထောင့်(အိုအာဗီရဲ့ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၃ : အခကြေးငွေစနစ်စတင်ခြင်း၃

Unicode

ဒိုကဲဘီ ပျောက်ကွယ်သွားသည်နှင့်‌လူတို့ရဲ့တုံ့ပြန်မှုဟာလည်းအလိုလိုပြောင်းလဲကုန်ကြသည်။လူတစ်စုကရထားပေါ်ကထွက်ရန်ကြိုးစားနေကြပြီး နောက်တစ်စုကတော့ ရဲစခန်းအားဖုန်းဆက်ရန်အားထုတ်သည်။

ယူဆန်းအာ ကတော့အနောက်ပိုင်းအုပ်စုဖြစ်တဲ့ရဲစခန်းအားဖုန်းဆက်တဲ့အစုထဲပါသည်။
"ရဲ-ရဲစခန်းက ဖုန်မကိုင်ဘူး! ဘာ ဘာလုပ်သင့်..."

"စိတ်အေးအေးထား ယူဆန်းအာရှီ"
သူက ယူဆန်းအာရဲ့ စိတ်လွှင့်နေတဲ့ မျက်လုံး‌ တွေအား စူးစိုက်ကြည့်ရင်းပြောသည်။

"ယူဆန်းအာရှီ မင်း နည်းပညာအသင်းကထုတ်တဲ့ ဂိမ်းကစားဖူးလား? ကမ္ဘာကြီးကပျက်ဆီးသွားပြီး လူတစ်ချို့ပဲအသက်ရှင်တဲ့ဂိမ်းမျိုးလေ"

"ဟမ်?ဘာပြောချင်...?"

"စဉ်းစားကြည့် ကျွန်တော်တို့ ဂိမ်းထဲရောက်နေတယ်လို့စဉ်းစားကြည့်လိုက်"

ယူဆန်းအာက တိတ်တဆိတ်ပင် သူမနှုတ်ခမ်းအားအသာသပ်သည်။

"ဂိမ်း..."

"လွယ်ပါတယ် ယူဆန်းအာရှီ ကကျွန်တော်ပြောတဲ့အတိုင်းလုပ်ရုံပဲ ကျွန်တော်ပြောတာနားလည်လား?"

"အ-အင်း ဒါဆိုအခုဘာလုပ်ရမလဲ?"

"ဒီအတိုင်းပဲငြိမ်ငြိမ်နေ"

နောက်ဆုံးတော့ သူဖြေးညှင်းစွာအသက်ရှူထုတ်သည်။သူ့အနေနှင့်လည်း ဒီအခြေအနေတရပ်လုံးအားပြည့်ပြည့်စုံစုံ လက်ခံနိုင်ရန်အချိန်လိုအပ်သည်လေ။

[ပျက်သုဉ်းကမ္ဘာအတွင်းရှင်သန်နေထိုင်နည်းသုံးသွယ်]

ထို၀တ္ထုထဲတွင်သာ ရေးသားဖော်ပြခဲ့သောအရာတွေဟာ သူ့မျက်စိရှေ့တွင်ပေါ်လာပြီး အရာအားလုံးအားမျက်ဝါးထင်ထင်တွေ့လိုက်ရသည်။

{ဒိုကဲဘီက သူ့ဦးမှင်တွေကိုဆန့်ထုတ်သည်}

{ခန္ဓာကိုယ်အပိုင်းအစတွေဟာ ရထားတွဲထဲ အမှိုက်များသဖွယ်ပြန့်ကျဲနေသည်}

{သွေးသံတရဲရဲဖြစ်‌နေသည့် ရုံး၀န်ထမ်းဟာ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားလျက်}