Çizdiğim ilk resim yetimhanemizin bahçesinde dalgalanan bayrağımdı. Çocukların ilk resimleri genelde küçük bir ev, bahçe, salıncak ve ailesinin olduğu resimler olurdu. Çünkü güvende hissettiği ilk yer ailesiydi. Çok sonra öğrenirdi vatanını bayrağın...
İkizlerin çıkardığı küçük kriz halledildiğinde herkes odalarına dağıldı. Tek kişilik odalar seçtiğimiz için rahattım. Bavulumu hızlıca odanın bi köşesine bırakıp odayı incelemeye başladım. Çift kişilik yatak, komidin, televizyon, küçük bir gardırop, bir de banyosu vardı. Uyku problemlerim olduğu için zaten zor uyuyor olmam yetmiyormuş gibi evim dışındaki yerlerde özellikle yeni ortamlarda uyumak kat kat daha zor oluyordu. Yol yorgunu olduğum için bir süre sonra uykuya dalacağımı umarak kendimi yatağa attım.
Tarih:13.09.2023
Telefonumun çalmasıyla uyandığımda hızlıca aramayı cevapladım. "Güneş uyuyormusun hala?" "Uyuyordum Hazal ne oldu?" "Otelden çıkmak için seni bekliyorduk da." dedi çekinerek. "Nası yani? Saat kaçki?" "2" Yataktan fırlayıp "2 mi" diye bağırdım. "Ben çok özür dilerim bu saate kadar beni mi beklediniz." "Sorun değil Güneş, Ankaradan Hakkariye, Hakkariden Trabzona yolculuk yaptın ard arda, yorulmuş olmalısın." "Yine de bu kadar uyumamalıydım. " "Sorun değil. Lobideyiz bekliyoruz."
Telefonu kapatıp valizimi açtım. İçinden uzun kollu bir buluz, kot pantolon ve ayakkabı çıkardım. Giyinip saçımı yaptığımda, insanları daha fazla bekletmemek için makyaj yapmadan çantamı ve silahımı alıp çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lobiye indiğimde onları sohbet edip kahve içerken buldum. "Beklettiğim için üzgünüm.Kim bilir kaç saattir burdasınız." "Güneş özür dileme, hiçbirimiz sorun etmedik." diyerek yanıma gelip sarıldı Ahu, ardından "Hadi kahvaltı et sonrasında uzun bir gezi rotası bizi bekliyor."dedi. "Kahvaltı etmeyeceğim çıkalım hadi." Cevap hakkı tanımadan koluna girip yürümeye başladım. Diğerleri de mecburen arkamızdan geldi.
Kiraladığımız arabalara bindiğimizde bu sefer Devrim abi, Ahu abla ve ikizlerle gidiyordum. "Anne nereye gidiyoruz?"diye Merakla sordu Gökçe. Önde oturan Ahu arkasını dönüp " Bugünki planımız önce Sümela manastırına ardından Uzungöle gitmek annecim. " " Uzungöl çok mu uzunmuş anne? " Ayazın sorusuna hepimiz gülerken " Bizde bilmiyoruz oğlum gidince görürüz. "diyerek sorusunu cevapladı Devrim abi.
Sümela manastırana vardığımızda uzun merdivenleri çıkıp binanın olduğu yere varmıştık. Giriş ücretini ödeyip içeri girdiğimizde " Abla bizim burda ne işimiz var? Biz sürekli dağlardayız zaten. " Sinirle arkasını dönen Ahu Barışa söylenmeye başladı. "Hakkarinin dağıyla, karadenizin dağı bir mi Barış? Burda deniz var orman var." "Ahu vurdu gol oldu." dedi Pars ardından hepimiz güldük. "Ülkemin her yeri güzel abla." "Öyle ama burası ordan farklı işte." Annesinin sitemli halini görünce "Sinirlendirmeyin annemi." dedi Ayaz. "Babasının oğlu, afferim aslanım benim."Doğunun söylediklerinden sonra " Sen de mi Doğu? "dedi Devrim abi. " Yok abi ben iyi anlamda dedim. "
Tüm ekip şakalaşıp sohbet ederek manastırı gezerken Gökçe birden yanıma gelip " Fotoğraf çekilelim mi Güneş abla?"diye sordu. " Tabiki kuzum. " " Babağğ. "birden Devrim abinin yanına gidip onu çekiştirmesiyle kahkaha attım. " Söyle kızım ne oldu? " Gökçenin hareketiyle herkes duraksadı. " Fotoğraf fotoğraf" "E hep birlikle çekilelim bari." diyerek yanıma geldi Hazal. Gökçe tekrar yanıma geldiğinde "Önce ben Güneş ablamla çekilicem sen git." dedi Hazala Hazal sahte bi sitemle
