Yasak Aşk (EyFet/ +18)

64. Bölüm 'Ben Ölürsem'

   Eylem pencerenden dışarıya bakıp derin bir nefes alırken elini kalbine götürüp bastırdı. "Çok güzeldi abla, kendimi bulutların üstünde hissediyorum, öpüşü dokunuşu..." Eylem sertçe kardeşine bakıp "Tamam yeter!" diye bağırırken handenin cümlesi yarıda kesildi. "Noldu abla?" Eylem dikkat çektiğini fark ederken zoraki bir şekilde gülümsemeye çalıştı. "Yani detaya girmene gerek yok, size özel kalsın oralar, o yüzden dedim." Hande ablasının cümlesi ile tatmin olmazken kafasını salladı. "İçimde tutamadım Napiyim... sabahtan beri sırıtarak geziyorum evin içinde... Fethinin kollarında uyumak o kadar güzeldi ki.." Eylem ağlamamak için kendini zor tutarken resim çantasını aldı. "Neyse ben odama gidiyorum." diyip çıkarken Hande arkasından gülerek baktı.

   Eylem hıçkıra hıçkıra ağlarken Eda ona bakıp sıkıntılı bir nefes verdi. "Ya belki handenin anlattığı gibi değildir eylem... bir de fethiden dinle... bana hiç inandırıcı gelmiyor. Yani Fethi bu sonuçta aldatmaz seni!" Eylem ağlamaktan kızarmış gözlerle arkadaşına baktı. "Ya Hande neden böyle bi yalan atsın... bas baya yatmışlar İşte... belliydi zaten odanın dağınıklılığından... bende aptal gibi ihtimal vermedim Fethi yapmaz dedim meğer ne körmüşüm!" Eylem sinirden titrerken odanın içinde yürümeye başladı. "Ben bunun hesabını sormaz mıyım ondan. Bana bunu nasıl yapar Eda? Benden başkasına nasıl dokunabilir ya aklım almıyor." Eda arkadaşına sıkı sıkı sarılırken saçlarını okşadı. "Tamam güzelim sakin ol, böyle konuşamazsın sakinleşmen lazım..." Eylem kafasını sallarken geri çekilip gözyaşlarını sildi. "Aynen böyle işte. Kendini toparla ve git konuş.." Eylem aynadan yüzüne bakarken derin bir nefes alıp verdi. "Onu asla affetmicem... asla!" Gelen araba sesi ile ikiside bakışlarını bahçeye bakan pencereye çevirirken eylem yaklaştı. "Geldi paşam." Mırıldanması ile elini yumruk yaparken Eda arkadaşının kolunu tuttu. "Eylem dur, sakin ol... evdeyiz ve herkes evde.. bu konuyu şuan burda konuşamazsınız... başka bi yerde konuşmanız lazım." Eylem kafasını sağa sola salladı. "Dayanamıyorum Eda, parçalamak istiyorum onu hemen!" Eda eylemi omuzlarından sarsıp kendine çevirdi. "Eylem kendine gel... tartışırken sesiniz yükselmeyecek mi? Evde olmaz... yemekten sonra çağırırsın bi yere konuşursunuz orda" Eylem belli belirsiz kafasını sallarken sıkıntılı bir nefes verdi. "Şimdi yüzünü yıka bitanem, kimse anlamasın ağladığını!"

   Genç kadın kapıyı açar açmaz burun buruna geldiği adamla duraksarken hızla geri çekildi. "Eylem... iyi misin?" Fethi elini kadına uzatırken eylem bir adım geri gitti. "Dokunma lütfen!" Kadının sert sesi ile Fethi dona kalırken eylemin gözü doldu. "Bir şey mi oldu?" Eylem konuyu açmamak için zor dururken Eda arkadaşının kolunu sıktı. "Yok canım ne olacak? Açlıktan, yemeğe geçiyoruz bizde şimdi." Fethi bakışlarını kadından çekemezken anlamsızca kadına baktı. Eylem adamla göz teması kurmamaya çalışırken yüzüne bakmadan konuştu. "Yemekten sonra tekneye gel!" Cümlesini bitirdikten sonra yürürken Eda ateşe bakıp tek kaşını kaldırdı. Fethi ve Ateş Eda ile eylemin arkasından baktıktan sonra birbirlerine döndüler. "Hande söylemiş..." Fethi cümlesiyle beraber çaresizlikle yumruğunu sıkarken Ateş sıkıntılı bir nefes verdi.

Genç adam yavaş ve korkak adımlarla marinaya yürürken tekneyi ve güvertesindeki kadını görmesiyle duraksadı. Eylem şarap şişesini kafasına dikip bitirdikten sonra bir köşeye fırlatırken denizi izlemeye devam etti. Duyduğu adım sesi ve burnuna gelen tanıdık koku ile hafifçe gülümserken kafasını çevirmeden konuştu. "Hoşgeldin." Kadının mırıldanması ile Fethi tepkisiz kalırken yanına oturdu. "Eylem..." kadın el hareketi ile adamı sustururken kafasını kaldırıp yıldızlara baktı. "Ancak bu kadar sakinleşebildim... tek bir kelimenle yine parlayabilirim... bu yüzden sus! Sadece ben konuşucam!" Kadının sert sözleri ile fethi kafasını salladı. "Sadece tek bir soru... nasıl yapabildin? Nasıl dokunabildin?" Fethinin gözleri dolmaya başlarken eylem adamın yüzüne hiç bakmıyordu bile. "Hatırlamıyorum." Adamın söylediği tek bir kelime ile eylem güldü. "Hatırlamıyorsun... klasikleşmedi mi bu ya? Çok sarhoştum hatırlamıyorum falan.." Fethi kafasını sağa sola salladı. "Eylem inan hatırlamıyorum ne oldu nasıl oldu... Hatırladığım tek şey arabayı kullanamayıp yan koltuğa geçtiğim... devamı yok bende." Eylem kafasını çevirip fethi ile göz göze geldi. "Sen benden başkasına dokundun... sen handeye dokundun Fethi... bunun bi mazereti olamaz." Fethi kadının elini tutmaya çalışırken eylem hızla geri çekti. "Dokunma bana, sen artık bana dokunma.. çek pis ellerini benden!" Kadının bağırması ile Fethinin gözünden yaşlar süzülmeye başlarken kadınla beraber ayağa kalktı. "Eylem yaptığımın gerçekten savunulur bi yanı yok ama ben gerçekten olanları söylüyorum... kafam yerinde değildi... hande ne anlattı bilmiyorum belkide kendi kafasında kurduğu şeyi anlattı." Eylem sinirle saçların geriye attı. "Fethi sen handeyle yattın mı yatmadın mı? Önemli olan bu! Beni aldattın sen!" Fethi kafasını sağa sola salladı. "Hayır eylem hayır, bu aldatmak olamaz bu aldatmak sayılmaz!" Eylem sıkışan kalbini tutup adamın gözlerine sertçe baktı. "Ben artık konuşmak istemiyorum seninle... bizi hiç kimse bitiremedi ama sen bitireceksin!" Fethi göz yaşlarını silip kadının elini tuttu. "Dava mı açıyorsun ne açıyorsan aç kimseye duyurmadan bitirelim şu işi... seninle artık bir bağım kalmasın." Eylem ellerini adamdan çekerken Fethi olduğu yerde yere çöktü.