Yasak Aşk (EyFet/ +18)

67. Bölüm 'Gidelim'

   Genç kadın birkaç çalıştan sonra cevap almamasıyla telefonu kapatırken taksinin camından dışarıya baktı. "Burda indirin lütfen!" Taksiciye ücreti ödedikten sonra hızla inerken eylemin atölyesinin kapısında durdu. Derin bir nefes alıp Demir kapıyı açarken merdivenlerden yavaş yavaş çıktı. Camın ardından içeriye bakarken kapının açık olduğunu fark etmesiyle tek kaşını kaldırdı. Kapıyı tamamen açıp içeri girerken etrafın dağınıklığı ile yutkundu. "Ne olmuş burda?" Mırıldanmasıyla etrafı incelerken tüm çizimlerin boyaların her tarafa saçılmış oldığunu gördü. "Fethi tüm gece burdaydı." diye kendi kendine konuşurken sinirle ayağını yere vurdu. Telefonundan tekrar adamı ararken cevap vermemesi ile sinirle atölyeden çıktı.

   Genç kadın sokak kapısını yavaşça kapattıktan sonra salona doğru ilerlerken edayı görmesiyle gülümseye çalıştı. "Eylemcim nerdeydin? Tüm gece seni bekledim... defalarca aradım açmadın!" Eylem çantasından çıkarıp telefona bakarken "Duymamışım." diye mırıldandı. "Nerdeydin?" Eda hala kadının dün geceki kıyafetiyle olduğunu fark ederken eylem çantasını ve ceketini bırakıp koltuğa oturdu. "Atölyedeydim.." Eda gözlerini büyüttü. "Atölyede sabahladım deme sakın." Eylem omzunu silkti. "Fethiyle beraberdim..." Eda dudaklarını kıvırarak gülerken eylemin yanına oturdu. "Eee noldu? Kızım tek tek anlatmasana." Eylem dün geceki anları hatırlayıp gülümserken Eda da ona bakıp güldü. "Gülüyorsun sen... barıştınız mı?" Eylem hızla gülümsemesini silerken kafasını sağa sola salladı. "Hayır, bitirdim.. zorda olsa bitirdim!" Eylemin gözleri dolarken Eda dikkatle onu dinliyordu. "Bi dakika ben anlamadım şimdi... tüm geceyi onunla geçirdikten sonra mı bitirdin?" Eylem belli belirsiz kafasını salladı. "Veda ettim ona.. son kez öptüm, kokladım... yüzünü izledim sabaha kadar... ezberledim ki hayal ettiğimde yüzü aklıma gelsin." Eylem akan gözyaşlarını silerken Eda sıkıntılı bir nefes verdi. "Ah be kızım.. bu kadar çok severken nasıl ayrı kalacaksın?" Eylem bilmiyorum anlamında kafasını sallarken derin bir nefes alıp verdi. "Eylem sen korunuyor musun?" Eda'nın sorusu ile eylem kaşlarını çattı. "Nerden çıktı şimdi o?" Eda omzunu silkti. "Hiç öylesine sordum, bi sürprizle karşılaşma diye... boşanacaksınız sonuçta." Eylem gözlerini devirip koltuktan kalkarken odasına doğru yürüdü.

Genç adam odasının terasındaki şezlongunda oturmuş sigarasını içerken duyduğu kapı sesini takmadan manzarayı izlemeye devam etti. "Ya oğlum nerdesin sen? Dünden beri arıyorum... evdekiler başımın etini yedi. Hande bi yandan Semiha anne bi yandan." Fethi daha yarısına bile gelmemiş sigarasını kültablasına bastırıp söndürürken dibinde azıcık kalan birasını kafasına dikti. "Oğlum sana diyorum ne içiyorsun sabah sabah ya?" Fethi şişeyi diğer boş şişelerin yanına koyarken gözlerini ateşe çevirdi. "Tüm gece eylemle birlikteydim." Ateş gülerken adamın karşısına oturdu. "Ee ne güzel işte. Niye üzgünsün?" Fethinin gözleri dolarken dişlerini sıktı. "Eylem bana veda etti Ateş... artık olmaz bizden dedi.." Cümlesinin bitmesiyle gözünden bir damla yaş akarken dik durmaya çalıştı. "Boşanmak istiyor." Ateş sıkıntılı bir nefes verip elini arkadaşının dizine attı. "Zor olacağını biliyorduk oğlum... eylem bu... kolay affetmez ama elbet affeder." Fethi kafasını sağa sola salladı. "Nasıl affettiricem kendimi? Ne yapıcam?" Ateş omzunu silkti. "İnan hiç bilmiyorum kardeşim... bildiğim tek şey var sizin birbirinizi deli gibi sevdiğiniz..." Fethi zorlukla gülmeye çalışırken gökyüzüne bakıp nefes aldı.

Genç kadın aynadan son kez kendini süzerken kot ceketini giydi. Salondan odasına kadar taşan seslerle gözlerini devirirken çantasını aldı. Adamın yakalanması ile handeler Fethinin yalısından ayrılırken yeniden kendi evlerinde kalmaya başlamışlardı. Eylem aynaya yaklaşıp rujunu sürerken dikkatle gözlerinin içine baktı. "Bugün yeni hayatımın ilk günü.." Mırıldanmasıyla birlikte odadan çıkarken annesiyle karşılaşması bir oldu. "Nereye kızım?" Eylem çantasını koluna takarken yanlarından geçen hizmetliye baktı. "Stajım başlıyor bugün.." Ayfer imalı bi şekilde gülerken "Aslanın şirketine gidiyorsun yani.." diye mırıldandı. Eylem gözlerini devirip kafasını salladı. "Ne bu telaş? Niye koşuşturuyorlar?" Ayfer güldü. "Akşam Seniha hanımları çağırdık... o kadar bizi evlerinde ağırladılar bi teşekkür edelim." Eylem kafasını sallarken yürümeye başladı. "Dur bari kahvaltı etseydin, aç aç gitme." Eylem durup annesine döndü. "Yapma şunu... beni düşünüyormuş gibi davranma." Ayfer sıkıntılı bir nefes verirken handenin seslenmesi ile eylem güldü. "Bak kızın çağırıyor, hadi koş git." Eylem hızlı adımlarla evin kapısına varırken açmasıyla karşısında gördüğü adamla şok oldu.