KILL OR BE KILLED

(5)

Üzerime doğru hızla gelen zombiyi, rahat bir hareketle sertçe yumruk atıp tek hamlede yere serdim.

Bu hamlemle kafesin dışındaki herkes biranda susmuştu.

Gözlerim Taehyung'un gözleriyle buluştuğunda, gülümseyerek beni izlediğini farkettim.

Taehyung birden elinin ayasını sertçe kafesin tellerine vurmuş ve yayılan gürültülü ses eşliğinde, kalın tınıdaki bağırışını duyurmuştu.

"Bitir işini Jeon!"

☆

☆

☆

Taehyung'un bağırışıyla, salondaki diğer adamlarda bağırmaya ve tellere vurmaya başlamıştı.

Yüzümde bir gülüş peydahlanırken, gözlerim yeniden, yerden doğrulmaya çalışan zombiye kaymıştı.

Hızla ileriye bir adım atmış ve zombinin kafasına sert tekmemi geçirmiştim.

O sırada kafesin kapısının sesi tekrar duyulmuştu.

☆

20 dakikadır, canım çıkmış bir şekilde dövüşüyordum. Kafeste dört zombi vardı ve iki tanesini öldürmeyi başarmıştım.

Nefes nefese ölü zombiyi yere fırlattım ve bana yaklaşan diğer zombiye saldırdım.

Çok yorulmuştum, çıplak elle dövüşmek çok zordu.

Zombiye çelme taktığım gibi yere devirdim ve hızla üzerine tırmandım.

Kafasını ellerimle kavradığım gibi baş parmaklarımı sertçe gözlerine bastırmaya başladım.
Parmaklarımın baskısı artarken, zombi acıyla çığlık atıyor ve kurtulmaya çalışıyordu.

Zombiyi kör etmekti amacım.

Gözlerinden kanlar fışkırmaya başladığında, tiksintiyle yüzümü buruşturdum. Midemin bulandığını hissediyordum.

Tam o sırada kafesteki diğer zombi üzerime atlamıştı. Dengemi kaybettim ve yere düştüm.

Zombi üzerime çıkıp beni ısırmaya çalıştığında, kollarımı önüme siper ederek onu engelledim.

Ağzından yayılan iğrenç kan kokusu midemi bulandırmıştı.

Tek elimle saçlarından kavradığım gibi kafasını yere çarptırdım. Gücüm yavaş yavaş tükeniyordu. Nefes nefese kalmıştım.

Üzerine çıkıp defalarca kez kafasını yere çarptırdım zombinin.

Çığlıkları bütün salonda yankılanıyordu.

Tam o sırada kafesin kapısının gıcırtılı sesi kulaklarıma doldu.

Siktir! Yeni bir zombi atmışlardı ve benim hiç enerjim kalmamıştı.

Yere düşen zombi garip sesler çıkartarak ayağa kalkmış ve hızla üzerime koşmuştu.

Toplamda beş zombi ile karşılaşmış olmanın verdiği güvene dayanarak, hızla üzerime atlayan zombinden kurtulmaya çalışıp bağırdım.

Daha fazla zombiyle savaşacak gücüm yoktu.

25 dakikadır kudurmuş yaratıklarla dövüşüyordum resmen.

"Sikeyim! Pes! Pes ediyorum!"

Zombi üzerimden atmak konusunda başarılı olamamıştım.

Yüzüne, kalan güç kırıntılarımın hepsini kullanarak olabildiğince sert bir yumruk geçirdim zombinin. Yüzünün her tarafı kanla kaplanmıştı.