KILL OR BE KILLED

(23)

Vegas'ın elinden kurtulmam çok zor olacaktı.
Hafife alamayacağımız bir gücü ve zekası vardı.

Sonraki yolculuğumuz ise tamamen sessiz geçmişti.
Vegas benim üzüntümün gayet farkındaydı ve bu yüzden konuşmuyor, sessiz kalıyordu.
Bense Taehyung'u özlemiştim bile.

Dokunuşlarını, öpüşlerini, bakışlarını...

☆

☆

☆

Yazardan~

Jungkook ve Vegas, uzun bir yolculuğun sonunda, gidecekleri yere varmışlardı.
Vegas, Jungkook'u ıssız bir yere götürmüştü.
Jungkook'u tutacağı büyük kulübe, Vegas'ın şehrine fazla uzak değildi.
Bu sayede işi çıktığı zaman dilediği gibi şehrine gidebilecekti Vegas.

Jungkook arabanın durmasıyla birlikte gergince nefesini tuttu. Etrafı inceledi.

Vegas araçtan inmek için kapıyı açtığında, Jungkook'ta hızla uzanmış ve aracın kapısını aralamıştı.
Yavaşça arabadan indiğinde, Vegas çoktan Jungkook'un yanında bitmişti.

Jungkook kapıyı kapattıktan sonra tedirgince Vegas'a döndü. Ne yapacağını bilmiyor, bu yüzden onun yönlendirmesini bekliyordu.

"Gel bakalım."

Vegas sıcak bir tebessüm sunmuş ve elini nazik bir şekilde Jungkook'un beline yerleştirdikten sonra onu yürütmeye başlamıştı.

Jungkook belinde hissettiği tüy hafifliğindeki tutuşa karşılık gergince yürümeye başlamıştı.
Bu teması Taehyung yapsa karnı kasılır, istemsizce heyecanlanırdı. Ancak Vegas'ın dokunuşu Taehyung'un aksine Jungkook'u germişti.
Onun temasını hissetmek istemiyordu.

Hafifçe yana kayıp tutuşundan sıyrılmış ve o şekilde kulübeye yürümeye devam etmişti.

Vegas onun geri çekilmesiyle birlikte, dokunmasından rahatsız olduğunu anlamış ve anlayışla karşılayarak üstelememişti.
Eğer bu beyaz tenli güzellik, temaslarını istemiyorsa bir daha asla ona dokunmazdı. Onun gözünde kötü biri olmak istemiyordu. Onun için yapamayacağı hiç bir şey yoktu.

Kulübenin kapısına vardıklarında, Vegas cebinden bir anahtar çıkartmış ve kapıyı açarak Jungkook'un içeri girmesi için kenara kaymıştı.
Jungkook içeriye doğru ufak adımlarla yürürken konuşmaya başladı.

"Burada güvende miyiz? Zombi gelmez mi?"

Vegas, Jungkook'un endişesine karşılık gülümsemişti.
Hiç bir zombinin Jungkook'a zarar vermesine izin vermezdi. Onu canı pahasına korurdu.

"Merak etme. Burada zombi olacağını sanmıyorum. Olsa bile kulübeye giremezler. Sağlam yaptırdım burayı. Yani evin içinde kaldığın sürece güvendesin."

Vegas alttan alttan kulübeden dışarıya çıkmaması konusunda imalar yaparak onu uyarmıştı.

Jungkook onu başıyla onayladıktan sonra kulübenin içini incelemeye başladı.

Kulübe hiç zombi salgını yaşanan bir dünyadan çıkmış gibi durmuyordu. Aksine oldukça lüks dizayn edilmişti.
Anlaşılan, Vegas gerçekten de zengin biriydi.

"Kendi evinmiş gibi takıl Jungkook. Ne istersen yapabilirsin. Acıkırsan söyle, sana yiyecek bir şeyler hazırlarım. Eğer ben evde olmazsamda, şurası kiler. Oradan yiyecek birşeyler alıp şuradaki mutfakta dilediğini yapabilirsin. Anlaştık mı?"

Bulundukları geniş salonun ortasında, tam karşısına geçmiş, parmağıyla bahsettiği kiler ve mutfağın yerini göstermişti Vegas.
Başını onu onayladığına dair aşağı yukarı sallarken, sessizce konuştu Jungkook.
Hala çekiniyordu.