KILL OR BE KILLED

(56)

Selamlarrr
Ben gedimmm
Yine yanlışlıkla smut yazdim puahahahaah
🔴Smut başladığında uyarı verdim rahatsız olacaklar uyarıya kadar güvenle okuyabilirler <33🔴

Yazım hatası varsa üzgünüm

Bol bol oy ve yorum fırlatmayı unutmayınn

Keyifli okumalar

☆

"Şehirde bir ceset bulduk.."

"Ne?! Ne cesedi? Nasıl olur bu?!" Vegas gergince adamına bağırmıştı. Dört yıl boyunca bu şehirde hiç böyle bir durum yaşamamıştı. Bu yüzden çok şaşkındı.

"Genç bir erkek. Ara sokakta ölü bulduk. Otopsiye aldık hemen. Sonuçlara bakılırsa, boynu kırılarak öldürülmüş. Ayrıca boynunda küçük bir kesik izi vardı. Öldürüldükten sonra boynu kesilmiş ve cesedin kanı çekilmiş. Bulduğumuzda teni oldukça solgundu."

Çalışanın uzun açıklamasını Vegas ağzı açık bir şekilde dinliyordu.
Kim bunu yapmaya cesaret edebilirdi ki?!

"Her kim yaptıysa! Bulun onu!"

☆

☆

☆

Taehyung'tan~

Vegas'ı yoğun ısrarlarım sonucunda ikna etmeyi başarmamla birlikte, hızlı adımlarım Han ile buluşacağımız ofis odasına ilerliyordu.
Han ile ilgilenmeyi ben istemiş ve bunun üzerine Vegas'a neredeyse yalvarmıştım. Başlarda Han'ı bana emanet etmekte tereddütlü olsa bile bir şekilde ikna olmuştu.

Bu adamda beni şüphelendiren bir şey vardı. Ne olduğunu bulana kadar durmaya niyetim yoktu.
Onun her hareketini inceleyecektim. Bu yüzden onunla ilgilenmek istemiştim.

Şimdi ise önüme bir fırsat çıkmıştı.
Han'ı şehri gezdirme bahanesiyle yanımda tutacak ve onunla sözde arkadaş olacaktım. Kim bilir belki ağzından laf alabilir ya da bir açığını yakalayabilirdim. Bir şüpheli hareketini görebilirdim.

Ofisin kapısını çalmadan direkt içeriye dalmış ve öylece koltukta oturup beni bekleyen adamla göz göze gelmiştim.
Beni gördüğünde yerinden kalkmıştı.

"Selam."

Dostça bir tavır sergileyerek beni selamladığında ona sahte bir tebessüm sundum.
"Selam. Dün gece iyi uyuyabildin mi? Umarım burayı yadırgamamışsındır."

"Hayır. Oldukça rahattım. Teşekkür ederim. Eski yaşadığım yer bu kadar konforlu değildi." dedi kıkırdayarak.
Dün aramızda yaşanan gerginliği unutmuş gibiydi.
Onunla birlikte olmak isteyişimi hiç garipsemiş gibi görünmüyordu.

"Her neyse. Gidelim o halde. Madem burada yaşayacaksın, öğreneceğin çok şey var."

Beni onaylamış ve yine gülümsemişti.
"Gidelim."

Beraber önce ofisten sonra da bu koca binadan çıktık.
Sokaklarda gezmeye başladık. Yürüyüşümüz arasında sohbet etmek için konuştum.
"Dün gece bir ceset bulunmuş. Duydun mu?" diye sordum aramızdaki sessizliği bozarak.

Söylediklerimle birlikte şaşkın bakışları bana dönmüştü.
"Ne?! Hayır duymadım. Nasıl olmuş bu?" diye sordu merakla. Gerçekten şaşırmış görünüyordu.

"Bu şehrin çok güvenli olduğunu sanıyordum." dedi ardından.

"Bizde bilmiyoruz. Boynu kırılarak öldürülmüş. Daha önce böyle bir şey yaşamamışlar zaten."
Ellerim yavaş yavaş pantolonumun ceplerine yerleşirken, ağır adımlarım arasından bakışlarımı ona çevirdim ve tekrar konuştum.