KILL OR BE KILLED

(45)

Selamlarrr
Ben geldim lan

Nasilsinizzz???

Soft bir bölüm yazmaya çalıştım umarım hoşunuza kaçarrr

İyi okumalarrrr

☆

"Başardım.. Kurtardım bizi ve intikamımızı aldım.." dedi beni tekrarlayarak. Sanki küçük bir çocuk gibi onaylanmaya ihtiyacı vardı.

"Evet. Öyle. Hadi beni çöz. Kelepçeleri çıkarmam için yardım et."

Vegas yavaşça başını sallamış ve burnunu çekerek babasının cesedinin üzerinden kalkmıştı.
Ağladığından dolayı akan burnunu çekerken bana doğru adımlamaya başlamıştı.
Babasının kanına bulanmış elini tişörtüne silerek temizlemeye çalışmıştı adımları arasında.

Yavaşça arkama geçmiş ve yere çömelip kelepçeleri açmak için bir süre uğraşmıştı. Hala titreyen elleri onu zorluyordu. En sonunda hançerin sivri ucunu kullanarak kelepçeyi açmayı başarmıştı.

"Aferin sana..."

☆

☆

☆

Bileklerimin kelepçelerden kurtulmasıyla birlikte hızla ayaklandım. Diğerlerini çözmek için Vegas'a yardım etmek üzere hızla harekete geçtim.

Ve ilk işim Jungkook'un yanına koşmak olmuştu.
Hala titriyor ve etrafına bakmamak için başını eğmiş ve gözlerini kapalı tutuyordu. Hızlı hızlı soluklar alıyor ve ara ara göz yaşı dökmeye devam ediyordu.
O an diğer arkadaşlarımı unutmuştum bile.. Sevgilim daha önemliydi.

Yanına vardığım gibi onun yanına, yere attım kendimi ve kollarım arasına aldım bedenini. Onu sakinleştirmek için hızla sarıldım ona.

"Jeon.. İyisin. İyisin. Geçti bir tanem. Bitti. Kurtulduk artık Jungkook. Sakin ol tamam mı?" diye fısıldadım kulağına. Onu iyice kendime çekmiş ve sımsıkı sarılırken, tek elimi de saçlarına çıkarmış ve yavaş yavaş okşamaya başlamıştım. O böylesine korkarken ne yapacağımı şaşırmıştım.

"Taehyung... Çöz beni lütfen. Çıkalım buradan, iyi hissetmiyorum. Lütfen."

Sesi kısık ve yalvarırcasına çıkarken, ondan ayrılmış ve yüzünü avuçlarımın içine almıştım.
Yumuşak saç tutamlarını kulağının arkasına sıkıştırdıktan sonra baş parmaklarımla göz yaşlarını silip tekrar konuşmaya başladım.

"Tamam. Çıkacağız şimdi. Seni çözeceğim. Sonra diğerlerini de çözeceğiz ve gideceğiz. Tamam mı?"

Sözlerime karşılık hızla başını sallamış ve beni onaylamıştı.

Titreyen bedenini onu çözmek için serbest bırakmak zorunda kalmıştım.
Ancak bir an önce tekrar onu kollarımın arasına almak için hızla arkasına geçmiş ve kelepçeleri açmak için harekete gecmiştim.

Tam o an, Vegas'ın seslenmesiyle dikkatim ona döndü.

"Taehyung, yakala!"

Bir anda avucunun içindeki küçük şeyi bana doğru fırlattığında ne olduğunu anlamayıp şaşırsam bile, hemen toparlanmış ve hızlı bir refleksle bana fırlattığı şeyi yakalamıştım.

Avuçlarımın arasındaki metal şey, kelepçelerin anahtarıydı. Muhtemelen Mujin'in cesedinin üzerinde bulmuştu ve diğerlerini daha hızlı kurtarmak için almıştı.