Bond Of Love

47

        ' ဂျယ်ယောင်း မာနိုကိုတွေ့မိလားဟင် ငါ့ကလေးငယ်ပျောက်နေတယ် '

        မနက်စောစောတံခါးခေါက်သံကြောင့်တံခါးဖွင့်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ငိုနေတဲ့ရူဘီကို‌တွေ့ရသည် သူဟာတစ်ခုခုကြောင့်အတော်လေးကိုစိတ်ပူနေဟန်ရှိ‌သည်။ 

       ' ရူဘီ ဘာဖြစ်တာလည်း လီဆာဘာဖြစ်လို့လည်း '

      ' ကလေးကအိပ်ယာထဲမှာရှိမနေဘူး ငါနိုးကတည်းကတစ်အိမ်လုံးပတ်ရှာပြီးပြီမတွေ့ဘူးကလေးပျောက်နေတယ် '

       ' ဟာ ဇန် လုပ်အုံးလီဆာပျောက်နေတယ်တဲ့ '

  

        ' ကိုတို့လိုက်ရှာကြည့်ရအောင်လီဆာကအပြင်တစ်ခါမှထွက်ဖူးတာမှမဟုတ်တာ '

      ' အင်း အင်း ကလေးကိုရှာပေးပါအုံး '

   ' ငါတို့ရှာပေးမယ်ဂျိန်းမငိုနဲ့လာငါတို့လိုက်ရှာကြမယ် '

        အချိန်ဟာမနက်၇နာရီကျော်ပြီပင် နှင်းတွေကျနေတဲ့ကြားမှာဘဲ လီဆာကိုလိုက်ရှာနေကြသည် ဂျိန်းဟာလည်းငိုတာမရပ်တော့ပေ။ 

      ' ကလေးသာတစ်ခုခုဖြစ်ရင်ငါတော့ရူးမယ် ဂျယ်ယောင်း '

    ' ဂျိန်း လီဆာဘာမှမဖြစ်ဘူးနင်မငိုပါနဲ့ဟာနော် '

       ' ကလေးကပုံမှန်ဆိုဒီအချိန်ထိအိပ်နေကြပါဟာ '

     ' ဘေဘီနဲ့ဂျိန်း ဟိုမှာပြေးလာတာလီဆာမဟုတ်လား '

      ' ဟင်ဘယ်မှာလည်း '

     နှင်းတွေကြားထဲကနေဂျိန်းရဲ့အဖြူလုံးလေးဟာပြေးလာနေသည် အညိုရောင်မာဖလာလေးပတ်ထားပြီးအပေါ်ထည်နှင့်ခေါင်းစွပ်မှာလည်းအဖြူရောင်လေးပင် ဂျိန်းသူပြေးလာတာကိုရပ်ကြည့်နေမိသည် နှင်းတွေကျနေတာတောင်သူ့အပြုံးတွေကိုဂျိန်းမြင်နေရသည် တက်တက်ကြွကြွဂျိန်းအနားကိုပြေးလာနေတဲ့သူ့ကိုရပ်စောင့်နေမိသည်။ 

      ' ရူဘီ '

  ' ကလေးငယ် ဘယ်တွေသွားနေတာလည်းဟင်တို့စိတ်ပူရအောင် '

    ' ဘယ်မှမသွားပါဘူး လီလီဟိုတစ်နေ့ကရေခဲကန်မှာငါးမျှားရင်းရေခဲကန်တစ်ဖက်ကပန်းပင်တွေကိုတွေ့လို့သွားခူးလာတာ ဒီနေ့ရူဘီမွေးနေ့လေ မေ့နေတာလား '