မြို့စားမင်း၏ ​တေးဆိုငှက်​ငယ်

အခန်း (၂ -၄)။ ။ လှပ​သော ငှက်သတ်သမား

(Unicode)

"ဦး​လေး​ရေ! ဦး​လေး ​ဘေးလ်!"

​​​လေ့လာရဲ့ ​ကြောက်လန့်တကြား ​အော်သံသည် တောအုပ်တစ်ခုလုံး ပဲ့တင်သံထပ်သွားသည်။

ထိုအချိန် ​ဘေးလ်က သူ့အိမ်ပု​လေး​ရှေ့ထိုင်ပြီး ​နေဝင်ဆည်းဆားကို ခံစား​နေချိန်ဖြစ်သည်။

​ကြောက်လန့်တုန်လှုပ်​နေ​သော ​လေလာ အသံကို ကြားလိုက်ရ၍ အသံလာရာကို သူအလျင်အမြန် လှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်။ သူ မြင်လိုက်ရသည်က နီနီရဲရဲ မျက်နှာနှင့် သူ့ဆီ တည့်တည့် ​​ပြေးလာ​နေ​သော ​လေလာ။

"ဘာဖြစ်လို့လဲ?" ​ဘေးလ် သိလို​​ဇောနှင့် အလျင်အမြန် ​မေးလိုက်သည်။

"​တောအုပ်...​တောအုပ်ထဲမှာ လူတစ်​ယောက်။ သူက အရပ်အရှည်ကြီးနဲ့..!" အမြန်​အသက်​အောင့် ​ပြေးလာရ၍ ဗိုက်​အောင့် ​နေ​​သော်လည်း ​လေလာ တစ်​ယောက် ထို သူစိမ်းအ​ကြောင်းကို ရှင်းပြ​နေရှာသည်။

"ဘာများလဲလို့... ကြည့်ရတာ မင်း​တောအုပ်ထဲ အမဲလိုက်ဖို့လာတဲ့ မြို့စားမင်းနဲ့ ​တွေ့ခဲ့ရတဲ့ပုံပဲ" ​ဘေးလ် စိတ်ချသွားဟန် ဂို​ဒေါင်ထဲက ပစ္စည်းများကို သယ်ရင်းချရင်း ​ဖြေလိုက်သည်။

"သူ့... သူ့ဆံပင် အ​ရောင်က အမည်း​ရောင်.. ပြီး​တော့ အပြာ​ရင့်​ရောင် မျက်လုံး​တွေနဲ့​! ပြီး​တော့ အသံက ငှက်​မွှေးလိုပဲ ခပ်ဖွဖွ​လေး ​ပြောတတ်တဲ့သူ!"

​ဘေးလ် ရယ်လိုက်သည်။
"​သေချာတယ်။ အဲ့တစ်​​ယောက် က မြို့စားမင်း ဟားဟတ်ဒ်ပဲ"

​လေလာ တစ်​ယောက် အလွန်​မောလာ၍ အသက်ကို ဖွဖွရူပြီး ​​ဘေးလ် ​အ​ရှေ့မှာ ရပ်​နေရှာသည်။

သူမ​တွေ့ခဲ့ရ​​သော ထိုသူမှာ ခဏ​လောက် သူမကို စိုက်ကြည့်​နေခဲ့ပြီး ဘာတစ်ခုမှ ဆက်မ​​ပြောပဲ ထွက်သွားခဲ့သည်။ ထိုသူ မြင်း​ပေါ် ​​ရောက်သွားသည်နှင့် ​​တောအုပ်ထဲမှာ လူသစ်နှစ်​ယောက် ထပ်​ပေါ်လာခဲ့သည်။ သူလည်း မြင်းကို ထိုသူ​တွေ​​ပေါ်လာရာဘက်ကို ဦးတည်လိုက်ပါသွားခဲ့သည်။ လူ​တွေအားလုံး မြင်ကွင်းထဲက ​ပျောက်ကွယ်သွားမှ ​လေ​လာ လည်း သစ်​ပင်​ပေါ်မှ ​ပြေးဆင်းလာပြီး ​​တောအုပ်ထဲမှ ​ပြေးထွက်လာခြင်းဖြစ်သည်။