မြို့စားမင်း၏ ​တေးဆိုငှက်​ငယ်

အခန်း (၈-၃)။ ။လုံခြုံ​​အေးချမ်းသော ကမ္ဘာငယ်​လေး

(Unicode)

"သူ ​တော်​တော်ကြီးလာပြီနော်၊ ခုဆိုသူ အပျို​ပေါက်​လေး​တောင် ဖြစ်​နေပြီ"

​လေလာ ထွက်သွားရာဆီသို့ ကယ်​လော်ဒင်းက လှမ်းကြည့်ရင်း​ပြောလိုက်သည်။ သူမ ဟာ​လေလာ့ထက် အသက်တစ်နှစ်သာ ပိုကြီး​​သော်လည်း သူမ၏​ပြော​နေပုံမှာ မိခင်က သမီးဖြစ်သူကြီးပြင်းလာတာကို ​ပြောပြ​​နေဟန်နှင့် တူ​နေသည်။

သူမကို မတ်သီးယက်စ် ထင်ရှားစွာပြန်ပြုံးပြ လိုက်သည်။ "အဲ့ဒါ သူကအ​စောကြီးထဲက မိန်းမပျို​လေး ဖြစ်​နေလို့​လေ" သူ အ​ဖြေခပ်တိုတို ​သေချာ ​ဖြေ​ပေးလိုက်သည်။

"ဟုတ်တာ​ပေါ့"

မတ်သီးယက်စ်ကို ကယ်​လော်ဒင်း သူမ၏ ​နွေတမျှလှပ​သော အပြုံးနှင့် ပြန်မတုန့်ပြန်ခင် တခဏ​​လောက် သူမဘာသာ အ​တွေးထဲ ​ပျောက်ဆုံးသွားသည်။

"​​အော် ဒါနဲ့ကြားပြီးပြီလား? ယွီးအက်က​ နောက်ဆုံး​​ပေါ် ကားတစ်စင်း​တောင် ဝယ်လိုက်ပြီဆိုပဲ" သူမ အလျင်အမြန်ပင် စကားလမ်း​ကြောင်း လွှဲလိုက်သည်။

သူတို့ ကမ္ဘာတွင် သူတို့နှင့်သက်ဆိုင်​သော စကားများသာ ​ပြော​နေခဲ့ကြသည်။ သူတို့​ရှေ့တွင် ​ခေတ္တမျှ ထိုင်သွား​သော ​လေလာ လီ​ဝေလ်လင် ဆို​​သော အမျိုးသမီး​လေးဟာ ထို​နေရာတွက် ဘယ်တုန်းကမျှ မရှိခဲ့သလိုပင်။

သို့​​သော် မတ်သီးယက်စ် ​လေလာ့ကို မထင်မှတ်​သော​နေရာတစ်ခုတွင် အမှတ်မထင် ထပ်​​တွေ့ခဲ့သည်။

လက်ဖက်ရည်​သောက်ပြီး စံအိမ်​တော်သို့ပြန်​နေ​သော သူ့ကား​ပေါ်မှ ​အ​ဝေးလူစည်ကား​နေ​သော လမ်းမထက် ကားပြတင်း​​ပေါက်မှ တစ်ဆင့်လှမ်းကြည့်မိလိုက်သည်။

ထိုအခါ လူသွားလမ်း​ပေါ်  သူမစက်ဘီး​လေးတွန်းပြီး လမ်း​လျှောက်​နေ​သော ​လေလာ့ကို သူဖြတ်ခနဲ ​တွေ့လိုက်ရသည်။

သူမ ထိုလူသွားလမ်း​ပေါ်တွင် ​ကောင်​လေးတစ်​ယောက်နှင့် အတူ ယှဥ်တွဲ၍​လျှောက်​နေခဲ့သည်။ သူ အရင်ထဲက မြင်ဖူး​နေသာ ထို​ကောင်​လေးမှာ သူမ​တွေ့ဖို့ ကတိ​​ပေးထားခဲ့​သော သူငယ်ချင်းဖြစ် လိမ့်မည်ဟု သူ​ကောက်ချက်ချလိုက်သည်။