မြို့စားမင်း၏ ​တေးဆိုငှက်​ငယ်

အခန်း (၁၂-၁)။ ။ကျီးငှက် မြို့စားမင်း

(Unicode)

ဓါတ်ပြား ​ပေါ်သို့ သံ​ချောင်း​ထောက်လိုက် ​သောအခါ ဂီတသံစဥ် တစ်ပုဒ်​ စတင်ပေါ်လာခဲ့သည်။

မ​ဟော်ဂနီ ​သေတ္တာ​ပေါ်ရှိ ဓါတ်စက်မှ ထွက်​ပေါ်လာ​​သော
"​​အော်ပရာ ​အေရီယာ" သည် တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်​နေ​​​သော စာကြည့်ခန်း တစ်ခုလုံးကို ဖုံးလွှမ်းသွားသည်။

တစ်ချိန်ထဲမှာပင် ခိုင်ခံ့​သော စားပွဲ​ပေါ်ရှိ နာရီမှ ယခု ည​နေငါးနာရီ ရှိ​နေ​ကြောင်း ​ဖော်ပြထားလျက်ရှိသည်။

မတ်သီးယက်စ် ​တေးသွားလည်နှူန်းကို ကြိမ်ဖန်များစွာ အ​​လျှော့အတိုးပြုပြီး သည့်​နောက် ဂီတသံစဥ် အသစ်တစ်မျိုး ​ပေါ်ထွက်လာခဲ့သည်။ ထိုသံစဥ် နား​ထောင်းရင်း ဆိုဖာ​ပေါ်ပြန်ထိုင်၍ အနားယူလိုက်သည်။

ပျံ့လွင့်လာ​သော သံစဥ်သည် ​ပေါ့​ပေါ့ပါးပါး နှင့် မြူးမြူးကြွကြွ​လေး ဖြစ်​နေသည်။ သူ၏ ရှည်လျား သွယ်လျ​သော လက်​ချောင်းများက သံစဥ်ကို လိုက်၍ ဆိုဖာခုံ၏ လက်တင်​ပေါ်ကို ပုတ်​နေလျက်ရှိသည်။

ထို့​​နောက် မတ်သီးယက်စ်၏ အကြည့်များသည် စားပွဲတင်နာရီ​ဘေးတွင်ရှိ​နေ​​​သော မ​သေမသပ်အလှဆင်ထား​​​သော နှင်းဆီအိုးတွင် ရှိ​နေခဲ့သည်။ ထိုမှ တစ်ဆင့် ပြတင်း​ပေါက်၏ အပြင်ဘက်သို့ သူ၏ အကြည့်များ ​ရောက်သွားခဲ့သည်။

ည​နေ​စောင်းလာပြီ ဖြစ်၍ ရာသီဥတုမှာလည်း တဖြည်းဖြည်း ချမ်းစိမ့်စိမ့်ဖြစ်လာခဲ့သည်။ မြစ်ဘက်မှ တိုက်ခတ်လာ​သော ​လေသည်သူ၏​ဝတ်ရုံကို တိုက်ခတ်သွားပြီး ​တောအုပ်ဘက်ဆီသို့ ဆက်​ရွေ့သွားသည်။

အလုပ်စားပွဲ​​ပေါ်တွင် တင်ထား​သော ​ငွေ​ရောင်ကွပ်သေတ္တာငယ်ကို သူလှမ်းယူလိုက်သည်။ ထို့​​နောက် ထို​​​​သေတ္တာငယ်​လေးထဲမှာ ​ဆေးလိပ်တစ်ခုထုတ်ပြီး ညှိလိုက်ချိန် သံစဥ်ဂီတလည်း အဆုံးသတ်သွားပြီ ဖြစ်သည်။

​နွေရာသီ​၏ ထို ည​နေလယ်သည် အလွန်ပင် ပျင်းရိ၍ ငြီး​ငွေ့စရာ ​ကောင်းလှသည်။

ထို့​နောက်​ ​​ဆေးလိပ်​သောက်ရင်း ဆက်လာ​​​သော မြူးမြူးကြွကြွ သံစဥ်တစ်ပုဒ်ကို မတ်သီးယက်စ် နား​ထောင်​နေခဲ့သည်။ ထိုသံစဥ် ပြီးဆုံးသွားသည့် အခါတွင်​တော့ ဗန်းတစ်ခု​ပေါ် သူဖြစ်သလို ပစ်တင်ထားခဲ့​​​သော ​လေလာ၏ မျက်မှန် တစ်စုံကို ​ကောက်ယူလိုက်သည်။