မြို့စားမင်း၏ ​တေးဆိုငှက်​ငယ်

အခန်း (၇-၃)။ ။ထိုအရာထက် ​ကြောက်ဖို့​ကောင်း​သော တစ်စုံတစ်ရာ

(Unicode)

​လေလာ တစ်စုံတစ်ရာကို လန့်လန့်ဖြန့်ဖြန့်နှင့် ရှင်းပြ​နေသည်ကိုကြည့်ရင်း မီးခိုး​ရောင်ဆံပင် ခပ်သန်းသန်း မျက်စိ စမ်းသပ်သူက ရယ်လိုက်သည်။

"ငါ နားလည်ပါတယ်။ မင်း အမြင်အာရုံ မ​ကောင်း​​တာက မင်းအတွက် ​တော်​တော် ခက်ခဲခဲ့ရမှန်း"

"အဲ့​လောက်လည်း မဆိုးပါဘူး။ စာ​ဖတ်တဲ့ အချိန်​လေး​တွေ​ လောက်ပါပဲ"

​လေလာ ခုံ​ပေါ်တင်ထား​သော သူမ မျက်မှန်တစ်စုံကို အ​သေအချာ တပ်လိုက်ပြီး တက်တက်ကြွကြွ​ဖြေလိုက်သည်။

သူမ​​ရှေ့ ဝိုးတိုးဝါးတားဖြစ်​​နေသော ​လောကြီးသည် အခု​တော့ အံ့သြသင့် စဖွယ် ကြည်လင်ရှင်းလင်းသွားပြီဖြစ်သည်။ ထိုအရာကို သူမကို ​ပျော်ရွှင် ကြည်နူး​စေသည်။

​လေလာ၏ လက်​လေးများဟာ ​တောအုပ်ထဲမှထွက်​သော ရက်စ်ဘယ်ရီသီး​လေးများကို ယိုလုပ်ခြင်း၍ ​ရောင်းထုတ်ခြင်းဘက် လှည့်ခဲ့သည်။

မျက်မှန်ဝယ်ဖို့ ​ငွေအလုံအ​​လောက် ရသွားချိန် သူမမြို့ထဲသို့ ​ပျော်​​ပျော်ပါးပါး စက်ဘီး​လေးစီးပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။ ထို့​နောက် လျှင်မြန်စွာဖြင့် သူမ သွား​နေကျ မျက်စိစမ်းသပ်ဆိုင်သို့ စက်ဘီးနင်းသွားခဲ့သည်။

ဆိုင်မှလူနှင့် အချိန်အတန်ကြာ ​ဆွေး​နွေးပြီးသည့်​နောက် ထိုဆိုင်မှ သူမ ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။ မျက်မှန်တပ်ပြီး မြင်လိုက်ရ​သော မြင်ကွင်းများဟာ သူမအတွက် ကြည်လင်ပြတ်သား ​နေခဲ့သည်။

ကြည့်ရတာ အနည်းငယ်ထူးဆန်း​နေ​သေး​သော်လည်း အမြင်မှာအံ့သြစရာ​ကောင်းလှသည်။

​လေလာဟာ ​​တောက်ပ​နေ​သော ​နေ​ရောင်​အောက်ရှိ အားဗစ်သစ်​တောမှ သစ်သီးရိုင်း​လေးများကို အလွန်ပင် ​ကျေးဇူးတင်​နေခဲ့မိသည်။ ပူပြင်းလှ​သော ​နွေရာသီထဲ မရပ်မနားယိုထိုး​နေခဲ့​သော သူမကိုယ်သူမလည်း ချီးကျူး​နေမိသည်။

ဒါ​ပေမယ့် ထိုသို့​ပျော်စရာ​ကောင်း​သော ရာသီတွင် ဘာ​ကြောင့်သူမ အတွက် စိတ်ရှုပ်ဖို့​ကောင်း​သော ဖြစ်ရပ် ဖြစ်ပျက်ခဲ့ရတာလဲ။ မြို့စားမင်း၏ အဝတ်ဗလာဖြစ်​နေ​သော ခန္ဓာကိုယ်ကို သူမ အမှတ်တမဲ့ မြင်လိုက်ရ​သော​နေ့ကို ပြန်မြင်​ယောင်လာပြီး သူမ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။