Πριν από καμιά βδομάδα ανησυχούσα για τυχόν εκπλήξεις που μπορεί να μου επιφύλασσε η Αμελί και τώρα νομίζω πως δικαιώνομαι για τις σκέψεις μου.
«Φρέσκο, φρέσκο. Μου το έφερε ένας φίλος σήμερα το πρωί», ο Κώστας αναγγέλλει τινάζοντας το σακουλάκι και ο Μάριο του παραδίδει στο χέρι χαρτάκια από αυτά για στριφτό τσιγάρο.
Πρώτος ο Μάριο ανάβει το δικό του ανυπόμονος και ξεφυσάει ένα μεγάλο σύννεφο καπνού. Πέφτει και ξαπλώνει στηριζόμενος στον αγκώνα του καθώς χάνεται σε μια στιγμή απόλυτης ευδαιμονίας.
Σειρά έχει η κοπέλα του Κώστα και ακολουθεί ο Μιχάλης ώσπου σύντομα όλοι τους αποκτούν από ένα λευκό σιγαρέτο και η κάπνα ανθίζει και γεμίζει τον χώρο με μια αψιά αποπνικτική μυρωδιά που με ζαλίζει.
Η Αμελί υψώνει το δικό μου προσφέροντάς το. Το παίρνω στα χέρια και το κρατώ σαν να είναι κάτι ξένο.
«Έι! Ξεκινήσατε χωρίς εμένα;», το κεφάλι του Τέο ξεπροβάλλει μέσα από το άνοιγμα της τετράγωνης εσοχής. Συνειδητοποιώ πως η σοφίτα έχει καλή ηχομόνωση.
Τα αγόρια τον καλούν μέσα χωρίς δεύτερη σκέψη και έτσι έρχεται βιαστικός να προστεθεί στον μικρό, μυστικιστικό μας κύκλο και ενώ τη μία στιγμή χαίρομαι την άλλη σκυθρωπιάζω μόλις βλέπω πίσω του να τον ακολουθεί εκείνη η εκθαμβωτική ξανθιά.
Και τον κρατάει από το χέρι.
Μαζεύω τα πόδια οκλαδόν και ένα κακό προαίσθημα με ζώνει.
Ο Τέο κάθεται στο πάτωμα αντικριστά από μένα και δίπλα στον Μάριο. Τεντώνεται να πιάσει το τσιγάρο με την περιτυλιγμένη μαριχουάνα και κοιταζόμαστε μια στιγμή μονάχα προτού μπει η Μαριάνα μπροστά μου.
«Πού είσαι αγάπη;», η Αμελί την χαιρετίζει με ένα πλατύ χαμόγελο. Ένα κομμάτι μέσα μου ελπίζει να μην έχουν καλές σχέσεις οι δυο τους.
Φιλιούνται κλεφτά στο μάγουλο.
«Λατρεύω το φόρεμά σου», δίνει έμφαση στα λυρικά σύμφωνα και η Μαριάνα την κολακεύει για τα καινούρια της νύχια. «Ω Μαριάνα! Από εδώ η καινούρια μου συγκάτοικος, η Ρεβέκκα», με συστήνει με όλη την καλή διάθεση αλλά η φάτσα της αλληνής ξινίζει.
«Ναι... συστηθήκαμε και νωρίτερα», σκάει ένα φυγόπονο χαμόγελο που της το ανταποδίδω με χάρη.
Πηγαίνει και κάθεται δίπλα στον Τέο. Τα χέρια της πλανιούνται στο σώμα του και αγγίζει κτητικά το μπράτσο του. Χαϊδεύει τα μαλλιά του και με πιάνει να την κοιτάζω κάπου τέσσερις φορές.
BẠN ĐANG ĐỌC
Πρωταθλητές στην Αμαρτία
Lãng mạnΜια μοιραία συνάντηση, δύο αντίθετες ψυχές και ένας άκαυτος πόθος. Εκείνη αρνείται πως θα πέσει πρόθυμα στο κρεβάτι του. Εκείνος της ορκίζεται πως θα την κάνει δική του. Μια ανήθικη συμφωνία που θα πλέξει τις μοίρες δύο ανθρώπων σε έναν επικίνδυ...