Γ' Μέρος - Κεφάλαιο (56)

668 70 59
                                    

Μόλις μπαίνουμε στο αυτοκίνητο του Τέο, που έχει αφήσει παρκαρισμένο παράλληλα στο πεζοδρόμιο με το alarm αναμμένο, όλο φυσάει και ξεφυσάει θυμωμένα σαν ταύρος σε υαλοπωλείο.

«Πού στο καλό έχεις μπλέξει Ρεβέκκα;», στρέφεται να με ρωτήσει μα είμαι τελείως γυρισμένη στο παράθυρο.

«Πουθενά δεν έχω μπλέξει. Απλώς ξεκίνα το αυτοκίνητο», του ζητάω να κάνει για να απομακρυνθούμε από το μαγαζί όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

Ελπίζω ότι το αφεντικό θα δείξει κατανόηση για την ξαφνική μου απόδραση. Κάποια καλή δικαιολογία θα επικαλεστώ να πω ιδίως μετά την απρόσμενη εμφάνιση του Θέμη.

«Έτσι θα το πάμε τώρα; Δεν θα μιλάμε ο ένας στον άλλο;», με ρωτάει έχοντας επικεντρωμένο το βλέμμα του στον δρόμο. Το ένα χέρι κρατάει σφιχτά το τιμόνι και το άλλο μετακινεί τον λεβιέ των ταχυτήτων πάνω στο χειροκίνητο σασμάν.

«Δεν έχω τίποτα να πω», ξερά του πετάω.

«Ώστε έτσι; Τι θα έλεγες να ξεκινήσεις με το ποιος στον διάολο ήτανε αυτός ο πούστης που έσπασα στο ξύλο εκεί πίσω;», πρακτικά σπάσατε και οι δύο ο ένας τον άλλο στο ξύλο αλλά καλύτερα να μην παίξω με τα νεύρα του σε αυτό το σημείο.

«Το χέρι σου έχει ματώσει», αποφεύγω την ερώτηση εστιάζοντας στις πληγωμένες αρθρώσεις των δαχτύλων του και μου γελάει χαιρέκακα.

«Μην αποφεύγεις την ερώτηση Ρεβέκκα», οι ματιές μας κλειδώνουν σε ένα σκληρό αντάμωμα. Ο Τέο δείχνει στα αλήθεια θυμωμένος.

«Είναι κάποιος που γνώρισα στην τελευταία μου δουλειά. Ήρθε από Αθήνα να με επισκεφθεί και έκανα το λάθος να αφήσω την κατάσταση να ξεφύγει λίγο μαζί του»

«Σε άγγιξε;», βλοσυρός με ρωτάει.

«Όχι παραπάνω από όσο του επέτρεψα να το κάνει», από το τρίξιμο στο σαγόνι του σκέφτομαι πως θα ήτανε καλύτερο να αποκρύψω την αλήθεια για την φύση της σχέσης μου με τον Θέμη. Αλλά δεν το έχω με τα ψέματα όπως τείνει να μου υπενθυμίζει συνέχεια. «Εσύ ρώτησες»

«Δεν περίμενα τέτοιου είδους απάντηση», σμίγει τα χείλη με δύναμη και τινάζει το κεφάλι του πέρα δώθε αποσυντονισμένα. «Γαμώτη μου! Δεν σε είχα για τόσο απρόσεκτη», λέει και η γλώσσα μου σκοντάφτει στο στόμα.

«Ουάου! Νομίζω πως από όλους τους ανθρώπους εσύ ειδικά δεν είσαι σε θέση να με πατρονάρεις», κάνω νύξη για τις συχνές σεξουαλικές του δραστηριότητες. «Και τι δουλειά είχες να έρθεις στο κλαμπ τέλος πάντων;», από την άλλη δεν ξέρω αν αλήθεια μετανιώνω που εμφανίστηκε. Επρόκειτο να κάνω κάτι πολύ απερίσκεπτο...

Πρωταθλητές στην Αμαρτία Место, где живут истории. Откройте их для себя